Özet:
Bu çalışmanın amacı; kamu kuruluşlarında çalışan engelli bireylerin serbest zaman engellerinin ve tatmin düzeylerinin (Antalya-Merkez Örneği) incelenmesidir. Araştırma, 2011 yılında Antalya merkezinde kamu sektöründe çalışan engelli bireyleri kapsamaktadır. Veri toplama aracı dört bölümden oluşan bir anket formu olup, anketin birinci bölümünde katılımcılara ilişkin demografik bilgiler yer almaktadır. İkinci bölümde ise engelli bireylerin rekreatif etkinliklere katılımlarıyla ilgili sorular bulunmaktadır. Üçüncü bölümde ise Alexandris ve Carroll (1997) tarafından geliştirilen ve Karaküçük ve Gürbüz (2006) tarafından Türk diline uyarlanan ?Boş Zaman Engelleri Ölçeği? kullanılmıştır. Anketin dördüncü bölümünde ise Beard ve Ragheb (1980) tarafından geliştirilen ve Karlı vd. (2008) tarafından Türk kültürüne uyarlanan ?Serbest Zaman Tatmin Ölçeği? kullanılmıştır. Sonuç olarak; katılımcıların %41,5'i rekreasyonun tanımını bilirken, %58,5'i rekreasyonun tanımı ile ilgili bilgiye sahip olmadığı saptanmıştır. Katılımcıların serbest zaman engelleri düzeylerine bakıldığında ?Sosyal Ortam ve Bilgi Eksikliği? en yüksek ( =3,07±0,56) öneme sahip engeli teşkil ederken, ?İlgi Eksikliği? en düşük ( =2,63±0,66) öneme sahip engeli teşkil etmektedir. Engelli bireylerin serbest zaman tatmin düzeylerine göre ise en yüksek ortalamaya sosyal boyut ( =2,72±1,01), en düşük ortalamaya ise rahatlama boyutu ( =1,21±0,54) sahiptir.
