Özet:
Konjenital kataraktların insidansı yaklaşık olarak 250 doğumda bir görülüp çocuklardaki görme kaybının 3 te birini oluşturan, görme hastalıkların en belirgin nedenidir. Bg hastalık klinik ve genetik olarak heterojenite gösterdiğinden bazı tiplerinin sitogenetik kırık noktalarından yola çıkarak yapılan linkaj analiz çalışmaları sonucu genleri bulunmasına karşın, etkili olan tüm genler henüz belirlenememiştir. Araştırmamızda üç konjenital katarakttı aile seçilip pedigrileri çıkarıldığında sadece bir ailenin bağlantı analizleri için uygun genişlikte olduğu belirlenerek çalışmalara başlanmıştır. Konjenital katarakt tanısı konulmuş otozomal dominant kalıtım gösteren, kuşaklar arası tam penetrans geçiş olduğu belirlenen aile bireylerinde yapılan sitogenetik analizler ile herhangi bir anomali saptanmamıştır. Bu nedenle aday katarakt lokusları olan CAM, CCL, GSR, CCA, CTAA-2, CCA-2, CAE-1, CCZA, CCV, CRYA-A ile yapılan linkaj analizleri, sonucunda negatif değerler ortaya çıktığından mikrosatellit markerlar ile rastgele genom taramasına geçilerek 1-6 nolu kromozomlar taranmış ve yeni bir gen lokusu bulunamamıştır. Otozomal dominant konjenital katarakt hastalığı taşıyan ailemizde aday olabilecek genlerin ve belirli kromozoma kadar tarama sonuçlarının negatif olması, mevcut lokuslara ilave olarak Türk ailelerinde yeni bir lokusun daha var olabileceğini ve diğer kromozomlarla linkaj analizlerine devam edilmesi gerektiğini göstermektedir. Ayrıca geniş ailelerin bulunup çalışmaya dahil edilmesi bulguların onaylanması açısından önemli olacaktır. Araştırmamızda kullanılan otomatize floresan teknolojisi ile elde edilen sonuçlar oftalmoloji alanında konjenital katarakt konusunda Türkiye'de yapılan ilk genetik haritalama çalışmasıdır.
