Abstract:
Bu çalışmanın amacı, Antalya il merkezinde yaşayan 50-65 yaşlar arasındaki bireylerin fiziksel aktivite alışkanlıklarını ve aerobik performanslarını değerlendirmektir. Araştırmaya katılan bireylere modifiye Fiziksel Aktivite Değerlendirme Anket Formu uygulandı. Boy ve ağırlık gibi antropometrik ölçümleri kaydedildi. Yürüyüş testine katılmaya gönüllü olan bireylerde ise, bel ve kalça çevresi, biseps, triseps ve subskapular deri kıvrım kalınlıkları(DKK) ölçüldü, BKİ ve bel/kalça oranı hesaplandı. 2 km yürüyüş testiyle max. V02 ölçüldü, yürüme sorunu ve hastalıkları olanlar araştırmaya alınmadı, istatistik yöntem olarak; Varyans Analizi, t testi, Mann-Whitney U and Koreleasyon Testleri kullanıldı ve çözümlemeler SPSS 9.0 programımda yapıldı. Anket Formunu 252 bayan ve 255 erkek yanıtladı. Günlük Aktivite değerlendirmesinde, bayanların %55'inin ve erkeklerin %64'ünün merdiven çıktığı saptandı. Bayanların %43'ü ve erkeklerin %46'sı yürüyerek, bayanların %56'sı ve erkeklerin %53'ü taşıtla alışverişe gidiyordu. Ev içi aktivitelerin değerlendirmesinde bayanların %71'inin ve erkeklerin %11'inin hafif; bayanların %53'ünün ve erkeklerin %6'sının ağır aktiviteler yaptıkları belirlendi. Bayanların %24'ü ve erkeklerin %34'ü spor yapıyordu. Erkeklerin %61'i ve bayanların %68'inde tercih edilen spor yürüyüş'tü. Bayan ve erkeklerin büyük kısmında spotif aktivite yoğunluğu düşük, sıklık 4-7 gün/hafta ve birim süre 30 dakika-60 dakika idi. Bayanların %14'ü ve erkeklerin %37'si geçmişte spor yaptıklarını belirttiler. 41 bayan(ortalama yaş 55,82+5.01 yıl) ve 41 erkek (ortalama yaş 57,07±6.36 yıl), yürüyüş testine katılmayı kabul etti. Bireyler, sportif aktivitelere katılımlarına göre gruplandırıldı. Bayan ve erkeklerde ilerleyen yaşla birlikte max.V02 değerinin azaldığı, BKİ ve DKK'nın arttığı saptandı. Ancak istatistiksel olarak anlamlı fark gözlenmedi (p>0.05). Bayanlarda yaş grupları arasında bel/kalça oranı yönünden anlamlı fark gözlenmedi (p>0.05). Erkeklerde ise 60 yaş üstündeki bireylerin bel/kalça oranı anlamlı ölçüde yüksekti(p<0.05). Max.V02 yönünden, spor yapan ve yapmayan bayanlar arasında anlamlı fark yoktu (p>0.05). Erkeklerde ise spor yapan grubun max.VCte değeri daha yüksekti (p<0.05). Spor yapan ve yapmayan bayan ve erkekler arasındaki BKİ.DKK ve bel/kalça oranı değerleri yönünden anlamlı fark gözlenmedi (p>0.05). Erkek ve bayanlarda max.V02 değeri azaldıkça DKK'nın ve BKİ'nin arttığı saptandı (p<0.05).
