Özet:
Kadınlık, gerçekliğine aykırı olarak ataerkil ideolojiye hizmet edecek biçimde yeniden düzenlenmiştir. Erkek egemenliğinde olan geleneksel sinema ise kadını ataerkil ideolojiye uygun olacak biçimde konumlandırmıştır. Feminist karşı sinema, geleneksel anlatı sinemasının yararlandığı teknik ve biçimleri açığa çıkararak kadının kadın olarak sunulduğu yeni bir sinema dilinin var olduğunu göstermektedir. Bu çalışma kapsamında, Agnes Varda sinemasında kadınının nasıl konumlandığı feminist karşı sinema perspektifinden analiz edilmektedir. Varda, feminist hareket doğrultusunda yarattığı yenilikçi sinema dili ile kadının sinemadaki konumunu iyileştirmeyi hedeflemiş ve izleyiciye özne konumu kazanan kadın karakterler sunmuştur. Bu bağlamda çalışmanın ilk kısmında feminist hareketin tarihsel gelişimi, geleneksel sinemada kadının konumu ve feminist karşı sinema pratikleri ele alınmıştır. Çalışmanın analiz kısmında ise Agnes Varda'nın dört filmi Cléo de 5 a 7 (1962), Le Bonheur (1965), L'une chante l'autre pas (1977), Sans toit ni loi (1985) feminist karşı sinema bağlamında analiz edilmiştir.
