Özet:
Amaç: Bu çalışmanın amacı, simüle perforasyonlu kök kanallarının farklı nikel titanyum (NiTi) ve el eğeleri ile preparasyonu sırasında taşan debris miktarının incelenmesidir. Yöntem: Bu çalışma için 135 adet mandibular premolar dişler kullanıldı ve dişler 3 ana gruba ayrıldı (n:45). Birinci grupta (kontrol grup) herhangi bir perforasyon alanı oluşturulmadı, ikinci gruptaki dişlerin bukkal kök yüzeylerinin apikal 1/3'lük kısmında, üçüncü gruptaki dişlerin ise orta 1/3'lük kısmında 0,5 mm çapında perforasyon alanı oluşturuldu. Apikal foramen 2 kat tırnak cilası ile kapatıldı. Her grupta kök kanalları el eğeleri (n:15), ProTaper Next eğeleri (PTN) (n:15) ve WaveOne Gold eğeleri (WOG) (n:15) ile prepare edildi. Birinci grupta (kontrol grubu) apikal foramenden taşan, ikinci ve üçüncü grupta ise; perforasyon alanlarından taşan debris, daha önceden ağırlığı hassas terazi ile tartılmış olan cam şişelerde toplandı ve şişelerin içindeki suyun buharlaşması için 37 °C'de 14 gün bekletildi. Kalan debris ağırlıkları hassas terazi ile tartılarak hesaplandı. Bu son ölçümden cam şişelerin içi boşken kaydedilen ağırlık değerleri çıkarıldı ve taşan debrisin ağırlığı elde edildi. 2 way ANOVA testi ile kullanılan eğelerin ve debris taşma alanlarının etkileri incelendi. Anlamlılık düzeyi P<0,05 olarak kabul edildi. Bulgular: Tüm gruplarda en fazla debris taşması, el eğeleri ile yapılan preparasyon sonucu görüldü. Grup 1 ve 2'de taşan debris miktarı açısından WOG ve PTN eğe sistemleri arasında istatistiksel farklılık yoktu. Grup 3'te el eğesi ve WOG eğe sistemi, PTN eğe sistemine göre istatistiksel olarak daha fazla miktarda debrisin taşmasına neden oldu (P<0,05). El eğeleri ve WOG eğe sistemleri arasında istatistiksel farklılık bulunmadı. Sonuç: Tüm eğe sistemleri preparasyon sırasında debris taşmasına neden oldu. Test edilen tüm alanlarda en az miktarda debris taşması ProTaper Next eğe sistemi grubunda gözlendi.
