Özet:
osyal içerme, çeşitli devletlerin ve refah rejimlerinin biçimlendirip uyguladığı sosyal politikalar içerisinde, dar gelir grubundan ve düşük yaşam standartlarına sahip kişi ve/ veya grupların maruz kalmakta olduğu yoksulluk ve sosyal dışlanma problemleri ile mücadele için geliştirilen operasyonel ve stratejik uygulamalar olarak tanımlanabilir. Sosyal içermenin stratejik niteliğini ve pratiğini tanımlayabilmek için ise yönetimsellik kapsamında ele almak gerekmektedir. Bu tez çalışmasında; sosyal içerme politikalarının, içerisinde barındırdığı toplumsal ve politik hakikatin olabildiğince iyi anlaşılabilmesi adına, neden ve nasıl gerçekleştirildiğinin irdelenmesi hedeflenmiştir. Bu doğrultuda, Türkiye'de sosyal içerme stratejisi kapsamında yürütülen en büyük projelerden biri olan, Roman toplulukların hedef kitle olarak belirlendiği ve yaygın eğitim yoluyla "normalleştirilmesinin" amaçlandığı SODAM (Sosyal Dayanışma Merkezi) Projesi araştırma nesnesi olarak belirlenmiştir. Araştırma sahası, SODAM'ların bulunduğu Tekirdağ (Süleymanpaşa, Malkara), Kırklareli (Merkez, Babaeski, Lüleburgaz), Edirne (Merkez) ve Çanakkale (Merkez, Gelibolu) illerinde bulunan toplam 10 SODAM hizmet binasını kapsamaktadır. Roman kadınların sosyal içerilmesine yönelik yürütülen projeye bağlı olarak faaliyette olan hizmet binalarında verilen eğitimlere katılan kursiyerler ile yarı-yapılandırılmış derinlemesine görüşme ve anket çalışması yapılmıştır. Ayrıca SODAM'ların idare, yönetim ve eğitim süreçlerinde yetkili olan kişilerle de yarı-yapılandırılmış derinlemesine görüşme yapılmıştır. Nicel veriler SPSS ve nitel veriler NVIVO programında analiz edilerek çalışmanın bulgular kısmında bir arada sunulup, sonuç kısmında değerlendirilmiştir.
