Özet:
Bu çalışma, ifade özgürlüğünün medyada nasıl çerçevelendiğini ortaya koymayı amaçlaktadır. Medyada önemli bir yeri olan köşe yazarlarının içerme, dışlama, ilişkilendirme, ahlaki yargıda bulunma, çözüm önerme, neden gösterme gibi etkinliklerle gerçekliği yeniden kurduğu ön kabulü doğrultusunda 2002-2007 yılları arasında görülen 10 dava örnek olay olarak seçilmiş ve incelenmiştir.Birinci bölüm sembolik seçkinler olarak kavramsallaştırılan köşe yazarlarının medyadaki konumunu açıklamaya ayrılmıştır. İkinci bölümde çalışmanın kuramsal çerçevesini oluşturan çerçeveleme yaklaşımına yer verilmiştir. Üçüncü bölümde Hürriyet, Sabah, Zaman, Radikal, Yeni Şafak, Ortadoğu, Evrensel ve Cumhuriyet gazetelerinde yer alan 524 köşe yazısı nicel olarak sınıflandırılmış ve çerçeve analizine tabi tutulmuştur.Çalışmanın sonunda, ifade özgürlüğünün genelde olumlu çerçevelerle tartışıldığı, medyanın ifade özgürlüğü davalarında soruna değil olaylara ve kişilere odaklandığı, bunun sonucunda kurban merkezli çerçevelerin kurulduğu; gazetelerin ifade özgürlüğü davalarına içsel bir tutarlılıkla yaklaştığı, içsel çoğulculuktan çok dışsal çoğulculuğun söz konusu olduğu ortaya konmuştur.
