Özet:
Bu çalışma Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Nöroloji Anabilim Dalı'nda,.1989-1990 yılları arasında SVH tanısı alan 100 hasta da gerçekleştirilmiştir. Tüm hastalar SVH için risk faktörü sayılan HT, DM, GİA öyküsü, kardiyak anormallikler ve HKol yönünden araştırılmıştır. Ayrıca bunlardaki inmelerin tiplerine göre aldıkları ön tanı BBT tanıla- rıyla kıyaslanmış, buna göre de klinik tanısındaki yanılma payları ve BBT' nin lezyonu gösterebilme yeteneği tartışılmıştır. Elde edilen sonuçlar: 1. SVH'lardaki erkek/ kadın oranı 1.8'dir. 2. SVH'ların sıklığı yaşla birlikte artış göstermekte olup, sereb- ral infarktlar en fazla 51-83 yaş grubunda, intraserebral hemorajiler ise 51-70 yaş grubunda görülmektedir. 3. İntrakranial kitleler SVH'ları taklit eden klinik semptomlarla (ilerleyici ya da yerleşmiş inme şeklinde) ortaya cxkabilmektedir. 4. SVH'larxn oluşumunda risk faktörleri göz önüne alındıgında, se- rebral infarktlarda HT sıklığı %53.3, DM sıklığı %30, GİA öyküsü sıklığı %20, kardiyak anormalliklerin sıklığı %48.3 ve HKol. sıklığı %11.6 ora- nındadır. İntraserebral hemorajilerde HT sıklığı ise %76'dır. 5. Atrial fibrilasyon kaynaklı serebral emboliye baglı infarktla-- 34 - rın %50 kadarı Hİ şeklindedir. 6. Yerleşmiş inme, ilerleyici inme, RİND ve GİA'ların en sık görü len nedeni serebral infarktır. 7. SVH'ların %65'i serebral infarkt, %18`i intraserebral hemoraji ve % 7' si subaraknoid hemorajiye baglı olarak ortaya çıkmaktadır. 8. SVH'larda klinik tanı ve BBT tanısı karşxlaştırıldığında yanıl- ma payı inmenin tipine göre % 9.5 ile %16.7 arasında değişmektedir. 9. BBT, intraserebral hemorajilerin tümünde, infarktlarn ise %92.3'ünde patolojiyi gösterebilmektedir. 10. Serebral infarktların büyük arterlere göre dagılımı, a. serebri media %40.9, a. serebri anterior % 6, a. serebri posterior %10.6, VB sistem %13.7 ve lentikülo-striat arterler ise %16.7 oranındadır. Sereb ral infarktların %12.1 kadarı da laküner infarkt şeklinde görülmektedir.
