Özet:
Türkiye, yer aldığı coğrafi konum özellikleri sebebiyle su ürünleri üretimi konusunda önde gelen ülkelerden bir tanesidir. Ülkemizde su ürünleri sektörü geçen yıllar içerisinde destekleme kapsamına alınmış, ihracatta ve üretimde birçok farklı düzenlemeye tabi tutulmuştur. Böylelikle son 30 yıl boyunca su ürünleri yetiştiriciliği sektöründe büyük ilerlemeler kaydedilmiştir. AB' de ise su ürünleri yetiştiriciliği özellikle topluluğunun kıyı bölgelerinde çok önemlidir. AB'de su ürünleri ve balıkçılığın düzenlenmesine yönelik politikalar OBP altında düzenlenmektedir. OBP, balıkçılık ve su ürünleri yetiştiriciliğinin çevresel, ekonomik ve sosyal açıdan sürdürülebilir olmasını ve sağlıklı bir gıda kaynağı sağlamayı amaçlamaktadır. AB'de OBP yönelik ilk çalışmalar 1970li yıllarda başlamıştır. Bugün mevcut durum itibariyle OBP dört temel politika alanından oluşmaktadır. Bunlar balıkçılık yönetimi, uluslararası politika, piyasaların düzenlenmesi ve politikanın finansmanına yönelik oluşturulmuş olan alanlardır. OBP, OTP'dan ayrılmasında itibaren birçok farklı değişim ve reform sürecinden geçmiştir. Politika, yıllar içerisinde yapılmış olan bu reformlar sonucunda birçok kez güncellenmiş ve yeniden düzenlenmiştir. Söz konusu reformlardan sonuncusu ise Birlik içerisinde 2014 yılı itibariyle uygulamaya girmiştir. Bu tez çalışmasında OBP'na yönelik olarak 2014 yılında yapılmış olan reform sonrası OBP 'nın yeni düzenlemeleri incelenmekte ve Türkiye'deki mevcut su ürünleri yetiştiricilik politikalarına ilişkin düzenlemelerle karşılaştırılmaktadır. Bu kapsamda tez çalışmasında söz konusu yeni düzenlemelerin Türkiye su ürünleri yetiştiricilik sektörüne olan etkisinin değerlendirilmesi amaçlanmaktadır.
