Özet:
Son yıllarda, yapılan çalışmalarda biyomalzeme/doku etkileşimi üzerinde insan yaşamını etkileyen önemli çalışmalar yapılmıştır. Geçmiş yıllarda insan dokusu zarar gördüğünde veya işlevini yitirdiğinde çözüm bu dokunun vücuttan uzaklaştırılmasıydı. Ancak biyomalzeme biliminin gelişmesiyle hasarlı dokunun yerine implatasyon yöntemiyle yeni dokunun yerleştirilmesi sayesinde hasarlı dokunun insan doksundan uzaklaştırılması ortadan kalkmıştır. Bu çalışmada insan vücudunda doğal dokuların yerine kullanılmak üzere biyouyumlu ( insan vücudunda temas ettiği doku ile uyumlu) malzemelerin geliştirilmesine olanak sağladı. Bu çalışmada biyouyumluluk özelliği yüksek olan kemik dokusunda oluşan çatlaklarda, kırıklarda, dental olarak kullanılan implantlarda ve ikinci bir operasyona gerek duyulması gibi durumları ortadan kaldıracak biyouyumlu malzemeler sentezlenmiştir. Bu amaçla biyouyumlu özelliği bulunan yaş çöktürme yöntemi ile hidroksiapatit (HAP) partikülleri ile elde edilecek biyomalzemelerin yüzey dayanımlarını arttırmak için 3 farklı silan bileşiği AMMO (3 aminopropil trimetoksisilan), GLYMO (3-Glisidiloksipropil trimetoksisilan) ve MTMS (metiltrimetoksisilan) ve bunlara alkali silikatlar olan Sodyum Silikat (Na2SiO3), Potasyum Silikat (K2SiO3) , Lityum Silikat ( Li2SiO3) ve bunların karışımı katkılandı. Sentezlenen biyomalzemelerin yapılarını aydınlatmak için taramalı elektron mikroskopu (SEM), gravimetrik analiz – diferensiyel termal analiz (Tg-DTA), diferansiyel taramalı kalorimetre ( DSC), Fourier Dönüşümlü Infrared Spektrofotometre (FTIR) ve Atomik Absorpsiyon Spektrofotometresinde kalsiyum salınımı analizi yapıldı.
