Özet:
Araştırmanın amacı hemşirelerin üstleri ve akranları ile yaşadıkları çatışmalarda kullandıkları çatışma yönetim stillerini ve etkileyen faktörleri belirlemektir. Yöntem: Araştırma Antalya ili Alanya ilçesinde hizmet veren bir özel ve kamu hastanesinde çalışan, araştırmaya katılmaya gönüllü veri toplama sürecinde raporlu ve izinli olmayan 136 hemşire ile yürütülmüştür. Verilerin toplanmasında Kişisel Bilgi Formu ve Rahim Örgütsel Çatışma Envanteri II-A ve II-C formları kullanılmıştır. Veriler SPSS 17,0 istatistik paket programıyla analiz edilmiştir. Verilerin analizinde frekans, yüzde dağılımı, aritmetik ortalama, t testi, tek yönlü Varyans analizi (ANOVA), Kruskall-Wallis analizi ve Cronbach Alpha katsayısı kullanılmıştır. Bulgular: Araştırmada hemşirelerin sırasıyla en çok iletişim yetersizliğinden, aşırı iş yükünden, görev ve yetki belirsizliğinden dolayı çatışma yaşadıkları saptanmıştır. Hemşirelerin üstleriyle çatışmalarında en çok uzlaşma stilini, en az hükmetme stilini, hemşirelerin akranları ile çatışmalarında ise en çok bütünleştirme stilini, en az kaçınma stilini kullandıkları saptanmıştır. Hemşirelerin üstleriyle çatışmalarında kullandıkları stillerin eğitim, pozisyon, mesleki deneyim süresi, sosyoekonomik durum, çatışma yönetiminde kendini başarılı bulma durumu, kurumdan ayrılma düşüncesi ve mesleği bırakma düşüncesine göre farklılaştığı; akranlarıyla çatışmalarında kullandıkları stillerin ise cinsiyet, eğitim durumu ve çalışılan kuruma göre farklılaştığı bulunmuştur. Sonuç: Hemşirelerin üstleri ve akranları ile çatışmalarında farklı çatışma yönetimi stillerini kullandıkları ve bu stillerin bazı demografik özelliklere göre farklılaştığı belirlenmiştir.