Abstract:
Bu araştırma, doğum sonu dönemde kadınların annelik fonksiyonu ile maternal bağlanma ilişkisinin incelenmesi amacıyla planlanmıştır. Yöntem: Çalışma 10 Mayıs -15 Kasım 2017 tarihleri arasında Antalya il merkezinde bulunan, yıllık doğum sayısı en fazla olan 35 Nolu ve 3 Nolu Aile Sağlığı Merkez'lerinde yapılmıştır. Araştırmanın evrenini, doğum sonu 8-11 haftalık bebeği olan, 18- 45 yaş arasında 250 anne oluşturmuştur. Veri toplama aracı olarak, anneleri tanıtıcı bilgi formu, Barkin Annelik Fonksiyonu Ölçeği ve Maternal Bağlanma Ölçeği kullanılmıştır. Ölçekler annelere yüz yüze görüşme yöntemiyle uygulanmıştır. Verilerin analizinde sayı, yüzde, aritmetik ortalama, Tek Faktörlü Varyans Analizi, Kruskal- Wallis H Testi, Bağımsız Gruplar İçin t Testi, Mann- Whitney U Testi, Nokta Çift Serili Korelasyon Analizi, Spearman Brown Sıra Farkları Korelasyon Analizi, Pearson Momentler Çarpımı Korelasyon Analizi ve Basit Doğrusal Regresyon Analizi kullanılmıştır. Bulgular: Barkin Annelik Fonksiyonu Ölçeği toplam puan ortalaması 76.97 ± 10.19, Maternal Bağlanma Ölçeği toplam puan ortalaması 100.92 ± 3.17 olarak belirlenmiştir. Annelik fonksiyonu ile maternal bağlanma arasında pozitif, düşük ve anlamlı bir ilişki olduğu belirlenmiştir (r=0.22, p= 0.00). Doğum şekli ile annelik fonksiyonu arasında pozitif ve düşük bir ilişki olduğu saptanmıştır (r= 0.11). Doğum şekli ile maternal bağlanma arasında sıfıra çok yakın bir ilişki olduğu belirlenmiştir (r= 0.01). Maternal bağlanma ile öz bakım, anne psikolojisi, bebek bakımı, sosyal destek ve anneliğe uyum puanları arasında pozitif, düşük ve anlamlı ilişkiler söz konusudur. Sonuç: Çalışma sonucunda maternal bağlanma ve fonksiyonel durum arasında anlamlı ilişki belirlenmiştir. Maternal bağlanma ve annelik fonksiyonunun alt ölçeklerinin anlamlı ilişki içinde olduğu belirlenmiştir. Doğum şekli ile fonksiyonel durum arasında ve maternal bağlanma arasında ilişki bulunmasına rağmen, vajinal doğumun farklılaşmadığı saptanmıştır.
