Özet:
İnsanlık tarihi boyunca toplumsal ilişkileri anlamada önemli hususlardan olan kültürel ve dini miras, günümüz modern dünyasında farklılaşan görünümleri ile karşımıza çıkmaktadır. Tez çalışmasında ele alınan Tahtacılar, taşıdıkları kültürel özellikler ile uzun yıllar ormanlarda tahtacılık işi yaptıktan sonra günümüzde yerleşik hayata geçerek yeni bir yaşam görünümüne sahip olmuştur. Çalışmanın amacı Tahtacıların günümüzde yaşayış biçimlerini, geleneklerini ve kültürlerini ne ölçüde gerçekleştirebildiklerini, yaşadıkları sorunları ve beklentilerini ortaya çıkarmaktır. Bu temelden hareketle Antalya İlinde Tahtacı nüfusunu barındıran Elmalı Akçaeniş Köyü ve Manavgat Gültepe Mahallesi çalışma sahası olarak belirlenmiştir. Nitel araştırma deseniyle tasarlanan çalışmada, veriler 30 kişi ile gerçekleştirilen mülakatlar ve katılımcı gözlem tekniği kullanılarak elde edilmiştir. Veriler kimlik, din, sosyal ilişkiler, ekonomik özellikler ve mekânsal bağlamda karşılaştırmalı bir şekilde yorumlanmıştır. Araştırmanın sonuçlarına göre, Tahtacıların kapalı toplum yapısı özelliğini büyük ölçüde kaybettiği, toplumsal bağlarının zayıfladığı, sosyo-ekonomik koşulları ile birlikte gelenek, görenek ve yaşam biçimlerinin değiştiği bulgulanmıştır. Bireylerin kendilerini Tahtacı kimliği ile tanımlamalarına karşın modernleşmenin ve yerleşik yaşama geçmenin etkisi ile kültürel ve dini pratiklerini tam anlamıyla gerçekleştiremedikleri saptanmıştır. Bu anlamda tarihsel bir perspektiften hareketle incelenen çalışma sahasındaki Tahtacıların yeni görünümleri ve farklılaşmaların nedenleri sosyolojik olarak ortaya koyulmuştur.
