Özet:
Türk belediyecilik tarihinde, Osmanlı İmparatorluğu öncesinde her ne kadar belediye benzeri yerel yönetim birimleri olsa da, kurumsal manada belediyelerin kuruluşu Osmanlı İmparatorluğu Dönemi'ne rastlamaktadır. Bu dönemde temelleri atılan belediye sistemi günümüze kadar hem yasal hem de fiili manada gelişmeler kaydetmiştir, günümüzde de kaydetmeye devam etmektedir. Bahsi geçen bu gelişmelerin sağlanabilmesi için belediyelerin; hizmet alanlarını genişletmeleri, hizmetlerinde etkinlik ve verimliliği sağlamaları ayrıca hizmet kalitelerini de arttırmaları gerekmektedir. Belediye hizmetlerinde bu etkinlik ve verimliliğin sağlanması, hizmet kalitesinin arttırılması amacıyla oluşturulan kurumlardan biri de koordinasyon merkezleridir. İlk adımları 3030 sayılı yasa ile atılan bu merkezler, 5216 sayılı yasa ile eskisinden daha farklı bir yapıya bürünmüştür. Genel hatlarıyla Altyapı Koordinasyon Merkezi (AYKOME) ve Ulaşım Koordinasyon Merkezi (UKOME)'nden oluşan bu merkezlerin ana görevi, belediyenin ve bağlı kurum-kuruluşların yaptıkları çalışmalarda aralarındaki eşgüdümü sağlamaktır. Bu merkezler dışında eşgüdümü sağlama görevi üstlenen Afet Koordinasyon Merkezi (AKOM), Yatırım İzleme Koordinasyon Başkanlığı (YİKOB) vb. merkezler de bulunmaktadır. Mevzubahis merkezlerden alınan verimi arttırmanın yollarından biri de bu merkezlerin elektronik ortamdan daha fazla faydalanmalarının sağlanmasıdır. Koordinasyon merkezlerinin hali hazırda yararlandığı, yerel yönetimlerin elektronik altyapıları dâhilinde bulunan; Kent Bilgi Sistemi, Coğrafi Bilgi Sistemi ve Altyapı Bilgi Sistemi gibi sistemler bulunmaktadır. Ayrıca yerel yönetimlerin elektronik ortam üzerinden hizmet sunumunda yararlandıkları E-Devlet ve E-Belediye gibi uygulamalar da bulunmaktadır.
