Özet:
Bu çalışmanın amacı Antalya Devlet okullarında görev yapan kadın eğitim yöneticilerinin cam tavan sendromuna ilişkin görüşlerini ortaya çıkarmaktır. Nitel araştırma tasarımı çerçevesinde olgu bilim ( fenomonoloji) yaklaşımı benimsenmiştir. Araştırmanın katılımcıları Antalya ili merkez8 ilçede bulunan, anaokulu, ilkokul, ortaokul ve liselerde görev yapan 19 kadın yöneticiden oluşmaktadır. Katılımcılar maksimum çeşitliliğe göre eğitim örgütü, kıdem, branş ve unvan değişkeni temel alınarak ve katılımcı gönüllülüğü önemsenerek seçilmiştir. Araştırmada temel veri toplama aracı olarak görüşme yöntemi kullanılmıştır. Yapılan veri analizi sonucunda kadın yöneticilerin yönetici olmayı kendileri seçtikleri fakat bulundukları konumu planlamadıklarını ifade etmişlerdir. Kadın yöneticiler yükselmeleri sürecinde en çok toplumsal rolleri nedeniyle engellendiklerini belirtmişlerdir. Kadın yöneticiler, erkek yöneticilerle toplumsal rolleri nedeniyle eşit olmadıklarını ifade etmişlerdir. Kadın yöneticiler rol modelleri olarak en çok, meslek hayatlarında karşılaştıkları bir kadın yöneticiyi örnek aldıklarını ve üst düzey yöneticilik görevlerinde yeterince kadın olmadığını ifade etmişlerdir. Bunun nedeni olarak ise cinsiyet ayrımı yapılması, çalışma saatlerinin yoğunluğu, iş yükü ve MEB yükselme kriterleri olarak ifade etmişlerdir. Katılımcılara göre kadın yönetici sayısını artırmak için pozitif ayrımcılık, aile/toplum yapısında değişiklik, maddi iyileştirme ve üst düzey yönetici desteği olmalıdır.
