Özet:
Bu çalışmanın amacı Akdeniz Bölgesinde örtüaltı patlıcan yetiştiriciliğinde uygulanacak en uygun budama şeklini belirlemektir. Denemede bitkisel materyal olarak Dusky Fi, Vittoria Fi, Valentina Fi, Indra Fi, Sicilla Fi, Palmira Fi ve Impe rial F;l patlıcan çeşitleri kullanılmıştır. Bu çeşitlerde uy gulanmış olan budama şekilleri: 1) Kontrol: Kontrol bitkileri herhangi bir budama uy gulanmadan büyümeye bırakılmışlardır. 2) İki dallı budama şekli: Ana gövde üzerinde yerden 30-35 cm yüksekliğe kadar oluşan sürgün ve yaprakların tama mı diplerinden kesilmek suretiyle budanmışlardır. Daha yüksekte ise, iki adet birincil sürgün büyümeye bırakılmıştır. Birincil sürgünler üzerinde oluşan yan sürgünler, bir meyveye üç yaprak düşecek şekilde, birinci meyve üzerinden budanmışlardır. 3) Üç dallı budama şekli: Ana gövde üzerinde yine 30- 35 cm yükseklikten itibaren üç adet bir ineli sürgün büyümeye bırakılmıştır. Diğer sürgünler iki dallı budama şekli uygu lamalarında olduğu gibi budanmışlardır. Yapılan budama uygulamaları aşağıdaki sonuçların elde edilmesini sağlamışlardır: -Denemede uygulanan budama şekillerinin çeşitlerin er kenciliği üzerine belirgin bir etkisi bulunamamıştır. -Her iki budama uygulaması ile bütün çeşitlerin bitki lerinin boyunda budama uygulanmamış bitkilere göre, önemli artışlar tespit edilmiştir. -İki dallı budama şekli uygulanmış bitkilerde bitki başına birinci sınıf meyve verimi, budama uygulanmamış bit kilerin birinci sınıf meyve verimlerinden daha yüksek, ikin ci sınıf ve ıskarta meyve verimleri ise daha düşük bulun muştur. -Üç dallı budama şekli uygulanmış bitkilerde bitki başına birinci sınıf meyve verimi, budama uygulanmamış bit kilere göre, daha yüksek bulunmuştur. İkinci sınıf ve VIIIıskarta meyve verimleri ise, iki dallı budama şekli uygula masında olduğu gibi, budama uygulanmamış bitkilere göre, daha düşük bulunmuştur. -Budama uygulamaları arasında birinci sınıf meyve verimleri yönünden herhangi bir fark bulunamamıştır.
