Özet:
Bu çalışmanın amacı Antalya merkezinde Devlet okullarında Beden Eğitimi Öğretmeni olarak çalışan bireylerin rekreatif aktivitelere katılımlarının, psikolojik iyilik düzeylerinin ve yaşam tatminlerinin birbirleriyle ve demografik değişkenlerle ilişkili olarak ortaya konmasıdır. Çalışmanın evrenini Antalya merkezinde Milli Eğitim Bakanlığı?na Bağlı olarak Devlet okullarında çalışan 323 Beden Eğitimi Öğretmeni oluşturmaktadır. Yüz yüze anket yöntemiyle gerçekleştirilen çalışmaya 267 öğretmen gönüllü olarak katılmış ve %83?lük bir geri dönüş oranı elde edilmiş katılımcıların yaş ortalaması= 35,64 ± 7,52?dir. Veri toplama aracı dört bölümden oluşan bir anket formudur. Anketin birinci bölümünde katılımcılara ilişkin demografik bilgiler yer almaktadır. İkinci bölümde ise rekreatif aktivitelere katılımla ilgili sorular bulunmaktadır. Bu sorular oluşturulurken literatür ve uzman kişilerin görüşlerinden faydalanılmıştır. Üçüncü bölümde çalışmaya katılan beden eğitimi öğretmenlerinin yaşam tatmininin belirlenmesi amacıyla Diener vd. (1985) tarafından geliştirilmiş olan ?Yaşam Tatmini Ölçeği? kullanılmıştır. Ölçeğin Türk kültürüne adaptasyonu Köker (1991) ve Yetim (1991) tarafından yapılmıştır. Veri formunun dördüncü bölümünde ise Ryff (1989) tarafından geliştirilmiş olan ve Akın tarafından (2008) Türk kültürüne uyarlanmış olan psikolojik iyilik ölçekleri kullanılmıştır. Araştırmaya katılan beden eğitimi öğretmenlerinin %52,4?ü kadın %76,0 oranında evli, %37,5 oranında çocuksuz, algıladıkları gelir düzeyi ise %64,0 oranında iyi seviyededir. Katılımcıların rekreatif aktivitelere katılım düzeyleri ile ilgili bulgular incelendiğinde; rekreatif aktivitelere ağırlıklı olarak haftada 6-10 saat arasında katılmakta, haftalık katılım sıklığı da 1-2 kez %43,4 oranında ya da 3-4 kez %43,1 oranında gerçekleşmektedir. Katılımcıların sportif, sosyal ve kültürel aktivitelere katılım şekline bakıldığında sportif ve sosyal aktivitelere ağırlıklı olarak aktif katıldıkları sportif aktivitelere %77,2 oranında ve sosyal aktivitelere %50,9 oranında kültürel aktivitelere ise %83,1 oranında ağırlıklı olarak pasif katılımı tercih ettikleri görülmektedir. Yaşam tatmini rekreatif aktivitelere katılım süresi ve katılım sıklığı yüksek gruplarda daha yüksek bulunmuştur. Psikolojik iyilik ise rekreatif aktivitelere katılım süresi yüksek grupta daha yüksek bulunmuştur. Sportif ve sosyal aktivitelere aktif katılan gruplarda yaşam tatmini düzeyi pasif katılan gruba oranla daha yüksek bulunmuştur.
