Özet:
Türkiye'de Yargının İdaresi ve Hakimler ve Savcılar Yüksek Kurulu? başlıklı bu çalışmada; ülkemizdeki yargı sisteminin idare biçimi irdelenmiştir. Bu irdeleme yapılırken kuvvetler ayrılığı ilkesi, yargı idaresine hakim olan ilkeler ve uluslar arası yargı etiği açısından değerlendirme yapılmıştır. Yargının idaresi hukukumuzda varolan anayasalar açısından yargı bağımsızlığı ile ilişkilendirilerek açıklanmıştır.Cumhuriyetin temel anayasalarında düzenlenen yargının idare biçimi değişiklikleri ile birlikte değerlendirilmiştir. Özellikle 1961 ve 1982 Anayasalarında ?kurul? anlamında ayrı bir yargı kurulu oluşturulmuş ve zaman içindeki değişikliklerin ihtiyaç veya zorunluluktan kaynaklandığı belirtilmiştir. En son olarak 1982 Anayasasındaki 2010 değişiklikleri ile Türkiye'de yargı idaresi tam anlamıyla köklü bir değişim geçirmiş, kamuoyunda ve Avrupa Birliği bazında dile getirilen eleştiriler ve aksaklıklar giderilmeye çalışılmıştır.Bu çalışmada bu değişiklikler eski ve yeni durumlar karşılaştırılarak ve gelinen durumlar tablolaştırılarak ifade edilmiştir. Her ne kadar değişikliklerin yenilikçi özelliği olsa da tam anlamıyla bağımsız ve tarafsız bir kurul oluşturulduğu konusunda tam bir netlik kazanılmış değildir. Ancak yapılan değişikliklerin yargının bağımsızlığını sağlama açısından olumlu ve umut verici olduğu sonucuna varılmıştır. Bunun yanı sıra sonuç bölümünde yargı idaresinde olması gereken temel değişiklikler yargılama faaliyetinin tümüne yansıtılarak çözüm yolları aranmıştır.
