Özet:
Göğüs ağrısı ile acil servise başvuran bir hastada AKS öncelikle tanınması ya da ekarte edilmesi gereken bir hastalık grubudur. Acil servis hekimleri başta odaklanmış hikâye, yeterli fizik muayene ve EKG olmak üzere AKS tanısına yönelik girişimleri ve hastanın risk değerlendirmesini hızla ve uygun şekilde yapabilmelidir. Çalışmamızda Akdeniz Üniversitesi Acil Servisine 01.01.2003 ile 31.12.2003 tarihleri arasında başvuran ve sonuç tanısı AME olan 236 hastanın demografik verilerini, acil servis hikâye ve muayene bulgularını, EKG değişikliklerini, kardiyak enzim değerlerini ve bunların ilk 3 aylık sağ kalım ile ilişkisini inceledik. 236 hastadan 182?si STYME ve 54?ü STYOME tanıları aldı. Hastalarımızın 184?ünün erkek (%78) ve 52?sinin (%22) kadın olduğu tespit edildi. Hasta grubumuzun yaş ortalamasının 59,8+12,2 (E=57,9+12,1, K=66,5+9,5) olduğu bulundu. Hasta takiplerinde ilk 3 ayda 236 hastadan 30?unun (%12,7) öldüğü saptandı. Erken dönem ölüm ile hastanın yaşı, başvuru anındaki Killip skoru ve kardiyak enzim değerleri ve NSR dışı bir ritim varlığı arasında anlamlı bir ilişki olduğu bulundu. Göğüs ağrısının başlangıcı ile acil servise başvuru arasında ve dolayısı ile tedavi arasında geçen süre arttıkça sağ kalım oranlarının da azaldığı saptandı. Acil servislerde AME tanısı alan hastaların başvuru anındaki yaşları, fizik muayene bulguları, EKG?de saptanan ritimleri ve kardiyak enzim değerleri hastaların erken dönem mortalitesini öngörmede faydalıdır. Bu hasta grubunda koroner açıklığı sağlamak ve oluşabilecek komplikasyonları engellemek için erken reperfüzyonla beraber uygun tedavinin verilmesi sağ kalım oranlarını artırabilir.
