FTSE-100 endeks gelecek sözleşmeleri ile FTSE-100 endeks opsiyon sözleşmeleri arasındaki put-call paritesi ilişkisinin test edilmesi

Abstract

Bu çalışmada, hisse senedi endeks gelecek ve opsİyon piyasaları arasındaki arbitraj fırsatları değerlendirilmiştir. Analiz kapsamında, LDFFE'de işlem gören FTSE-100 endeks gelecek ve opsiyon sözleşmeleri kullanılmıştır. Tucker (1991), aynı işlem fiyatına sahip satma ve satın alma opsiyonlarının birlikte kullanılması ile, aynı vadeye ve aynı spot varlığa sahip gelecek pozisyonlarının nakit akışının sağlandığını belirtmiştir. Bu bulgu, satma-satın alma- gelecek (P-C-F) parkesini oluşturmuştur. Çalışmamız, arbitraj etkinliğini ölçmek için p-c-f paritesini kullanmıştır. Örneklem, Mart 1998-Aralık 2002 aralığında alınmıştır. Bu aralıkta, örneklemin alınmasının iki önemli nedeni vardır. İlk olarak, Kasım 1998'de LEFFE'de devreye giren, LBFFE CONNECT adı verilen işlem platformunun, arbitraj etkinliğini ne derece etkilediği araştırılmıştır. İkinci olarak, FTSE kurulu tarafından, Aralık 1997 'de yapılan düzeltmeyle, teslimat ayı, Haziran 1998 ile sonrası olan FTSE-100 gelecek sözleşmeleri için sözleşme çarpanı, £25'dan £10'a indirilmiştir. Örneklem, bu değişikliğin gerçekleştiği dönemi içermektedir. P-C-F parkesi üzerine kurulu arbitraj stratejileri, eş zamanlı olarak eşleştirilmiş satma, satın alma ve gelecek sözleşmeleri gerektirmektedir. Eş zamanlılık problemini en aza indirmek için, eşleştirme aynı dakika aralığında yapılmıştır. LIFFE veri setinden, gerçekleşen işlem fiyatları, satın alma (cali) ve satma (put) opsiyonları olmalarına göre sınıflandırılarak, aynı işlem fiyatına ve teslimat ayına sahip satın alma ve satma opsiyonlarının fiyat verileri, aynı dakikada olmaları şartıyla eşleştirilmiştir. Eşleştirilen bu satın alma ve satma fiyatları, aynı teslimat ayına sahip gelecek fiyatlarıyla, aynı dakika aralığında olma koşulu ile yeniden eşleştirilmiştir. Risksiz faiz oranı için, sözleşme bitiş tarihine en yakın vadeye sahip LIBOR oranları seçilmiştir. Analiz sonucunda, gelecek fiyatının %0,3'ü olarak alman işlem maliyetlerinden sonra, gözlemlerin ancak % 19,3 6' sı etkin olarak fıyatlanmıştır. 101,2 endeks puamnda bir ortalama kâr, işlem maliyetlerine rağmen yüksek bir seviyededir. Uzun arbitrajın, kısa arbitrajdan daha kârlı olduğu bulunmuştur. Vadeye kalan süre azaldıkça, fiyatlar p-c-f parkesine daha çok uygunluk göstermekte ve arbitraj değerlerini azaltmaktadır. Bu yatırımcıların, vadeye kalan süre azaldıkça daha etkin fiyatlama yaptıklarını destekler niteliktedir. Çalışmanın sonuçlan, daha önce yapılan piyasa etkinliğini savunan çalışmalarla zıtlık göstermektedir. Böyle bir zıtlığın sebebinin, tamamen elektronik platformdan ya da gelecek sözleşmelerindeki sözleşme çarpanı değerinin düşürülmesinden kaynaklandığım söylemek için daha fazla analize ihtiyaç duyulmaktadır. Yine de, bu çalışma, örneklem periyodunda, etkin olmayan fiyatlamanın varlığım göstermekte ve diğer çalışmalara bu yönüyle motivasyon sağlamaktadır.