Özet:
İbn Rüşd, İslâm düşüncesinde felsefî bir problem olarak yer alan mucize meselesini kendi düşünce sistematiği içerisinde ele almıştır. O, birçok düşünürden farklı olarak peygamberlerin meşruiyetini ispatlamaya çalışırken insan aklına ve bilgisine hitap eden deliller sunmaya çalışmıştır. Peygamberlerin sadece insanüstü olay ve durumlarla ilişkilendirilerek açıklanmasının mucize gösterebilen herkes tarafından peygamberlik iddiasında bulunabileceğini ve bunun peygamberliğin ispatı noktasında yegâne delil olarak sunulamayacağını çeşitli örnekler vererek açıklamıştır. Bu çalışmada mucize kavramı ve mahiyeti, mucizenin epistemolojik, metafizik ve ahlâkî imkânı, mucize-vahiy ilişkisi, mucizenin çeşitleri ve Kur'an'ın mucizeliği gibi konular çerçevesinde ortaya çıkan vahiy, mucize, nübüvvetin imkânı ve ispatı gibi problemler İbn Rüşd'ün bakış açısı ve değerlendirmeleri doğrultusunda ele alınıp incelenecektir. Ayrıca İslâm düşünce geleneği içinde bazı filozofların görüşlerinden de mukayeseli bir biçimde istifade edilmeye çalışılacaktır.
