Özet:
Felsefe tarihinde, Tanrı ve zaman konularına Antik Çağ ve Orta Çağ düşünürleri farklı açılardan bakmışlardır. Zamana ilişkin sistemli bir inceleme Platon'a gelinceye kadar yapılamamıştır. Platon bu incelemeyi mitoloji temelinde yapmışken Augustinus, teoloji ile zamanın Tanrı yaratımı olduğunu öne sürmüştür. Bu savı ise İtiraflar adlı eserinde bulunmaktadır ve bu eserde Tanrı'nın ezeli ve ebedi özellikler taşıdığı için herhangi bir zamana bağlı olmadığını ifade ederek Tanrı'yı zamanın üstünde konumlandırmıştır. Birçok düşünür eserlerinde döneminde öne çıkan sorunlardan söz etmişlerdir. Augustinus da dönemini yansıtan diğer düşünürler gibi Orta Çağ felsefesine hâkim olan Tanrı'nın evrendeki şeyleri yoktan var ettiği düşüncesinden hareketle zamanı da yoktan var etmiş olduğu düşüncesine ulaşmıştır, bu sayede Augustinus'un öncelikle Tanrı daha sonra da zaman düşüncesi şekillenmeye başlamıştır. Bu çalışmada Orta Çağ'ın önemli isimlerinden biri olan Augustinus'un İtraflar adlı eserinden yola çıkılarak Tanrı ve zaman anlayışını nasıl oluşturduğunun ve bu kavramların birbirleriyle olan ilişkisinin ne olduğunun ortaya çıkarılması amaçlanmaktadır. Daha sonra Augustinus'un birçok konuda yolundan gittiği Platon'un Tanrı ve zaman anlayışlarından söz ederek Augustinus ve Platon'un karşılaştırılması yapılarak, Augustinus'un Tanrı ve zaman hakkındaki düşünceleri irdelenecektir.
