Abstract:
Yapılan çalışma ile Burdur İli Bucak İlçesindeki sığır işletmelerinin yapısal özellikleri ortaya konularak durum tespiti yapılmıştır. Bu kapsamda 71 işletmeye gidilmiş 454 gebelik elde edilmiş inek ve düveye yapılan 1022 suni tohumlamanın verileri alınmış ve değerlendirilmiştir. Yetiştiricilerin kızgınlık belirleme yöntemleri ve bu yöntemlerin besleme, eğitim, mevsim ile ilişkileri de araştırılmıştır. Araştırma kapsamındaki gidilen işletmelerden işletme sahiplerinin sadece %7'sini okuryazar olanlar oluştururken, %49,3'ünü ilkokul, %31'ini ortaokul ve %12,7'sini de lise mezunu olanlar oluşturmaktadır. Yetiştiriciler inek ve düvelerin östrus belirtilerini yemleme yapmak üzere ahıra girdiklerinde tespit etmekte ve kızgınlık tespiti için ayrıca bir zaman ayırmamaktadır. Kızgınlık belirleme yöntemi olarak çara, kayıt tutma, böğürme, atlama ya da atlamaya izin verme, sütte azalma, iştahsızlık, vulvada ödem ve vulva mukozasında hiperemi ve çevreye ilginin artmasını dikkate alınmaktadır. Yöredeki damızlıkta kullanılan inek ve düvelerin yaşları ortalama olarak 45,34 aydır. Tohumlanan inek ve düvelerin ırkları Holstein, Simental ve Simental Melezi'dir. Ortalama ahır başına hayvan sayısı 10,42 olarak belirlenmiştir. Bölgede yem maddesi olarak en fazla saman ve pelet kullanıldığı belirlenmiştir.
