Özet:
Unilateral total dudak damak yarıklı (DDY) bebeklerde uygulanan infant ortopedisinin (İO) dental arklarda meydana getirdiği dentoalveoler değişimleri 5 yaşındaki çocuklar üzerinde incelemek ve sağlıklı çocuklarla karşılaştırmaktır. Yöntem: 4-7 yaş aralığındaki non-sendromik DDY'li çocuklara ait maksiller ve mandibular modeller üzerinde doğrusal ve açısal ölçümler yapılmıştır. İO uygulanmış [İO(+)] unilateral total DDY'li 21 hasta ve İO uygulanmamış [İO(-)] 14 hasta ile unilateral inkomplet DDY'li 17 hastanın ölçümleri sağlıklı 49 çocukla karşılaştırılmıştır. Oklüzal ilişkiler dijital fotoğraflar üzerinde 3 farklı skorlama sistemine göre skorlanmış, bu skorların çalışmada yapılan ölçümlerle arasındaki korelasyon değerlendirilmiştir. Bulgular: İO(+) ve İO(-) bireyler arasındaki karşılaştırmada, maksiller ve mandibular ark genişlikleri, anterior ve posterior palatinal derinlik, küçük segment açısı, büyük segment protrüzyonu açısı, küçük ve büyük segment ark perimetreleri istatistiksel olarak benzer bulunmuştur (p>0.05). Maksiller anterior ve total ark uzunlukları, yarık aralığı, yarık hattı derinliği ve büyük segment açısı, İO(-) grupta İO(+) gruba göre istatistiksel olarak anlamlı şekilde daha fazla ölçülmüştür (p<0.05). İO(+) çocuklarda, gingivoperiosteoplasti (GPP) uygulanmamış olanların anterior palatinal derinlik ve yarık hattı derinliklerinin, GPP uygulanmış olanlara göre daha fazla olduğu tespit edilmiştir (p<0.05). Sonuç: İO maksiller transversal ark boyutları açısından bir katkı sunmamakla birlikte, yarık aralığının efektif biçimde azalmasını sağlamıştır. Ayrıca, küçük segment üzerinde yer alan kanin dişin daha doğru bir konumda yer almasına olanak tanımıştır. GPP uygulanan DDY'li çocuklardaki anterior palatinal derinlik ve yarık hattı derinliğinin, uygulanmayan çocuklara göre daha az olduğu görülmüştür.
