Antalya ilinde Culex Pipiens L. (Diptera:Culicidae) popülasyonlarının sentetik piretroitlere karşı hassasiyet seviyelerinin araştırılması

Abstract

Dünya genelinde 3500'ün üzerinde türü bulunan sivrisineklerin bir kısmı birçok hastalık etmeninin insanlara ve hayvanlara bulaşmasından sorumlu önemli vektörlerdir. Bazı sivrisinek türleri sıtma, sarı humma, deng humması, Batı Nil virüsü enfeksiyonu ve Zika virüs enfeksiyonu gibi hastalıkların etmenlerini bulaştırırlar. Dünya genelinde her yıl bir milyonun üzerinde insan sivrisinek kaynaklı hastalıklardan ölmektedir. Sivrisineklerle mücadelede çeşitli yöntemler kullanılmasına rağmen; kısa sürede hızlı ve etkin sonuç vermelerinden, kolay erişilebilir olmalarından dolayı insektisitlerin uygulanması en fazla tercih edilen yöntem olmayı sürdürmektedir. Ancak insektisitlerin aşırı ve bilinçsiz kullanımı çevre ve insan sağlığı açısından çeşitli sorunlara yol açmakta ve sivrisineklerin insektisitlere direnç geliştirmesine neden olmaktadır. Direnç gelişimine paralel olarak, sivrisinek popülasyonlarının kontrolü daha da zorlaşmakta ve sivrisinek kaynaklı hastalıkların insidansında artış olabilmektedir. Bu nedenle, tez çalışmasında ülkemizin önemli bir turizm ve tarım merkezi olan Antalya ilinin farklı ilçelerinden toplanan Culex pipiens L. (Diptera: Culicidae) popülasyonlarının, sivrisinek erginlerine karşı yaygın olarak kullanılan sentetik piretroit grubundan bazı insektisitlere hassasiyet seviyelerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Sivrisineklerin ergin öncesi evrelerine (yumurta, larva ve pupa) ait örnekler Antalya ilinin Alanya (Çıplaklı ve Süleymanlar), Döşemealtı (Ilıca ve Killik), Kemer (Tekirova), Kumluca (çöplük ve Naranciye) ve Manavgat (Çakış) ilçelerindeki sucul habitatlardan, 2017 yılı Nisan-Ekim ayları arasında toplanmıştır. Testlerde permethrin (%0,75), etofenprox (%0,5), deltamethrin (%0,05) ve lambda-cyhalothrin (%0,05) aktif maddelerinin Dünya Sağlık Örgütü tarafından önerilen diagnostik dozları kullanılmıştır. Hassasiyet testleri sonucunda, permethrin tüm popülasyonlar üzerinde %100 oranında ölüme yol açarak en etkili aktif madde olarak bulunmuşken, deltamethrin tüm popülasyonlar üzerinde %58,78-97,56 aralığında ölüme yol açarak en düşük etkili insektisit olarak bulunmuştur. Test edilen popülasyonların tamamının DSÖ kriterlerine göre permethrine hassas olduğu görülmüşken, deltamethrine hassas herhangi bir popülasyonun olmadığı, sekiz popülasyondan dördünün deltamethrine dirençli diğer dördünün ise olası dirençli olduğu tespit edilmiştir. Test edilen sekiz popülasyon üzerinde etofenprox %91,54-100, lambda-cyhalothrin ise %93,10-100 aralığında ölüme yol açmıştır. Etofenprox ve lambda-cyhalothrinin her birine karşı ikişer örnekleme alanından toplanan popülasyonların olası dirençli, diğer altı popülasyonun ise hassas olduğu belirlenmiştir. Bu çalışmada örnekleme yapılan tüm alanlarda deltamethrine karşı olası direnç veya direnç tespit edilmiş olmasının, bu aktif maddenin tarım ve halk sağlığı alanında zararlılarla mücadelede uzun yıllar boyunca yaygın olarak kullanılmasından kaynaklandığı düşünülmektedir. Ayrıca tarım ve halk sağlığı alanında pestisit uygulamasının yoğunluğu ve örnekleme yapılan habitatlardaki organik ve kimyasal kirlilik düzeyi ile direnç seviyeleri arasında bir uyum olduğu görülmektedir. Sivrisineklerde insektisitlere karşı direnç gelişimini önlemek ve/veya geciktirmek amacıyla; fiziksel, kültürel ve biyolojik mücadele yöntemlerine ağırlık verilerek, kimyasal kullanımının minimum düzeyde tutulduğu entegre mücadele programları uygulanmalıdır. Ayrıca mücadelede kullanılan ürünlere karşı sivrisineklerde direnç gelişip gelişmediği düzenli olarak takip edilmeli ve insektisit direnç haritaları çıkartılmalıdır.