Özet:
Ortotopik karaciğer transplantasyonundan önce ve sonra ortaya çıkan böbrek yetmezliğinin; sıklığı, etyolojileri, risk faktörleri ve survival üzerine olan etkilerini araştırmak amacıyla Kasım 1988 ile Mart 1991 tarihleri arasında Colorado Üniversitesinde 67 hastada yapılmış 71 karaciğer transplant olgusunda böbrek fonksiyonları retrospektif olarak değerlendirildi. Hasta grubumuzda birinci ve ikinci yılda hasta survivalı %86 ve %80 idi. 37 hastada postoperatif böbrek yetmezliği saptandı. Bu 37 hastanın 21 inde operasyon öncesindede renal disfonksiyon vardı. Preoperatif böbrek yetmezliğinde hipovolemi, erken postoperatif dönemde ise Siklosporin A nefrotoksisitesi akut böbrek yetmezliğinin başlıca nedenleri idi. Postoperatif dönemde hemodializ gereken 11 hastanın 6 sı multiple organ yetmezliğinden kaybedilmiştir. Buna karşılık böbrek yetmezliği hemodiyalizi gerektirmeyen 26 hastanın ancak ikisi ölmüştür. Postoperatif dönemde böbrek yetmezliği olanlarda olmayanlara göre kumulatif survival oranları daha düşük bulunmuş tur. Ancak bu anlamlılık istatistiksel olarak sınırda bir anlamlılık olarak değerlendirilmiştir. İlginç olarak, hepatorenal sendromda dahil olmak üzere preopertif dönemdeki renal disfonksiyonun survivalı anlamlı şekilde etkilemememiştir. Sonuç olarak, karaciğer transplantasyonu yapılan hastalarda postoperatif dönemde gelişen ve özellikle de hemodiyalizi gerektiren böbrek yetmezliğinin survival açısından olumsuz bir prognostik indeks olduğu söylenebilir.
