Abstract:
Bu çalışmanın amacı anaerobik yorgunluğun dikkat, el göz koordinasyonu ve reaksiyon süresi performansına etkisini tespit etmek ve sekiz haftalık dikkat ve koordinasyon antrenman programının, hem dinlenik hem de yorgunluk durumunda bu değişkenlere etkisini belirlemektir. Araştırmaya, BESYO öğrencisi olan deney grubunda 13, kontrol grubunda da 13 olmak üzere toplam 26 erkek öğrenci katılmıştır. Haftada 3 gün ve 15-20 dakika olmak üzere, toplam 24 seanslık dikkat ve koordinasyon egzersizleri deney grubuna uygulanmıştır. Araştırma öncesinde katılımcıların antropometrik özellikleri incelenmiş sonrasında dikkat, el-göz koordinasyonu ve reaksiyon süresi özellikleri dinlenik ve anaerobik yorgunluk altında test edilmiştir. Anaerobik yorgunluk için Wingate Anaerobik Güç Testi (WAnT) kullanılmıştır. Testler, dikkat ve koordinasyon egzersizi programından sonra tekrar edilmiştir. İstatistiksel analiz sonuçlarına göre; Cognitrone dikkat testi (COG) değişkeninde deney ve kontrol grubunda dinlenik ve yorgun durumlar arasında anlamlı fark olduğu gözlemlenmiştir (p<0.05) Deney grubunda 8 haftalık egzersizler sonrasında yapılan ölçümlerde Grid Kart dikkat testi ve COG dikkat testinde anlamlı bir artış oluşmuştur. COG dikkat testinde deney grubunda hata puanı değişkeni haricindeki bütün değişkenlerde anlamlı fark görülmüştür (p<0.05). Kontrol grubunda ise hata puanı değişkeni haricindeki değişkenlerde anlamlı fark oluşmamıştır. Kontrol grubunda grid kart testinde ise bir düşüş görülmüştür. Antrenman programı sonrasında yorgun durumda deney grubunun COG ve grid kart değişkeninde anlamlı bir fark görülmezken kontrol grubunun dikkat puanı değişkeni anlamlı bir fark oluşturacak şekilde düşüş göstermiştir (p<0.05). Reaksiyon süresi testi verilerine göre deney ve kontrol grubunda dinlenik ve yorgunluk durumları arasında anlamlı bir fark oluşmamıştır (p>0,05). Antrenman programı sonrasında deney ve kontrol grubunda dinlenik ve yorgun durumlarda reaksiyon süresi değişkeninde anlamlı bir farka rastlanmamıştır (p>0,05). El-göz koordinasyonu testlerinde deney ve kontrol grubunda dinlenik ve yorgun durumları arasında anlamlı fark görülmüştür (p<0.05). 8 haftalık antrenmanlar sonrası deney gurubunun saat yönü ters hata dışındaki tüm el-göz koordinasyonu değişkenleri anlamlı fark oluşturacak biçimde yükselme göstermiştir (p<0.05). Kontrol grubunda ise el-göz koordinasyonu saat yönü süre, saat yönü ters süre değişkenlerinde anlamlı bir artış görülmüştür. (p<0.05). 8 haftalık antrenmanlar sonrasında deney ve kontrol grubunun yorgun durumdaki el-göz koordinasyonu saat yönü süre, saat yönü ters süre değişkenleri anlamlı olarak fark oluşturacak şekilde yükselme gösterirken kontrol grubunun el-göz koordinasyonu puanı değişkeni anlamlı fark oluşturacak şekilde düşüş göstermiştir (p<0.05).
