Özet:
Bu çalışmanın amacı, çalışma yaşamında işçi ile işveren arasında düzenlenen ibra sözleşmesini incelemek, hukuki niteliğini açıklamak, benzer kurumlarla olan ilişkisi ve farklılıklarını ortaya koymaktır. Türk iş hukuku öğreti ve uygulamasında "ibraname" olarak adlandırılan ibra sözleşmesi, temelinde bir borçlar hukuku müessesesidir. Gerçekten ibra, bir borç ilişkisinde alacaklının alacak hakkını borçlu lehine sona erdirmesidir. Ancak bu borçlunun kabulüyle mümkündür. Bu açıdan ibra, bir sözleşmedir. İşçinin işverenden olan alacağına ilişkin yapılacak ibra sözleşmesi, Türk hukuk mevzuatında ilk defa 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nda düzenlenmiştir. Bu durum, ibra sözleşmesinin tez konusu olarak seçilmiş olmasının en önemli nedenlerinden birisidir. Zira böylece kanun koyucunun getirdiği düzenlemenin, önceki dönemde büyük ölçüde Yargıtay kararları ile şekillenen "ibraname" uygulaması ile paralellik arz edip etmediği tespit edilecektir.
