Özet:
Bu çalışmanın amacı, Dasein'ın, kendi varlığını zamansal olarak açığa çıkaran bir var olan olduğunu ve böyle bir anlayış olanağının, onu neliğinde değil nasıllığında düşünmek olduğunu gösterebilmektir. Nasıllık olarak Dasein, betimleyici ya da kuramsal ilişkiler kuran bir var olan değil, anlamlı ilişkiler kuran bir var olandır. Onun anlam ve anlayış varlığı olması, öncelikle doğaya sonra kendisine olan yaklaşımını, zihinsel bir anlama çabası olarak değil, yönelimsel olarak belirler. Çünkü temel olarak Dasein, bir var-oluştur, orada-olan olarak varlığı açığa çıkarmak, bir oluşum gerçekleştirmektir. Bu bakımdan bir etkin olma, edimsellik içerir. Eylem varlığı oluşu da, öncelikle onun eyleminin ve anlayışının bir şeye yönelik oluşu demektir. O, karşısında bulduğu doğaya dolayımsız çalışmasıyla karşılık verir. Böylelikle dolayımsız bir anlamlılık yapısı, dünyasallık oluşturmaktadır. Bir şeye yönelik çalışması, Husserl'in aşkınsal öznesinin dolayımı yerine, dolayımsız umursama içeren bir yönelimselliktir. Umursama sayesinde, çevresindeki dünyayı bir-şey-için kullanımıyla açar. Bu bir-şey-için-oluşla, gereçsel bağlamda oluşturduğu anlamlı ilişkiler dünyası, Dasein'ın var-oluşunu dinamik, canlı tutar ve zamansallığını açığa çıkarır. Onun var-oluşu,devinimsel bir karakterde dünyasallığını, varlığını oluştururken, bunu her zaman şu an'da, şimdi'de bir-şey-zamanı olarak yapar. Dasein, kendi varlık olanaklarına doğru zamansallaşır,orijinal zamanın kendisi olarak şimdide mevcudiyete-gelir, varlığını zamansallaştırarak var-olur.
