Özet:
Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı'na, 1.4.1990 ile 1.11.1990 tarihleri arasında kronik ayak bileği ağrısı ve şişlik ile başvuran 32 olgu; klinik, radyolojik (direkt, stress graf ileri) ve artrografi ile değerlendirildikten son ra kesin tanı konulmayan bu olgulara ayak bileği artroskopisi ya pıldı. 2. Olguların 10 'u erkek (%31.2), 22' si kadın (%68.8) olup, en küçük yaş 10, en büyük yaş 63 olarak saptandı (ortalama yaş 36.5). Olguların yakınmaları; 17 olguda (%53.1) sağ, 15 olguda (%46.9) ise sol ayak bileğinde idi. Olgularda klinik ön tanı ve yakınma olarak, 15 olguda (%46.6) devamlı ayak bileği ağrısı, 5 olguda (%15.6) sinovit, 10 olguda (%31.2) anstabilite, 2 olguda (% 6) dejeneratif eklem hastalığı saptandı. 3. Artroskopik bulgu olarak (Olgularda artroskopik bulgular birden fazla olduğu için olgu sayısı ile artroskopik bulgu sayısı eşit olmamaktadır); 24 olguda sinovit, 25 olguda kondromalazi, 5 ol guda anterior talofibular ligament lezyonu, 5 olguda anterior talo fibular ligament lezyonu, 4 olguda intra artiküler yapışıklık, 3 ol guda osteokondral fraktür, 2 olguda eklem faresi, 2 olguda dejenera tif artrit, 2 olguda kıkırdak kaybı, 1 olguda sinovyal plika, 1 ol guda tumoral kitle saptandı ve 1 olgu da normal olarak değerlendiril di. Artrografik bulgular artroskopik bulgularla karşılaştırıldı.63 - Olgulara artrotomi yapılmadığı İçin artroskopinin tanısal doğruluk oranı belirlenemedi. 4. Artroskopik işleme başlamadan önce, kadavra üzerinde ayak bileğinin yüzeyel ve derin anatomisi ve giriş yerleri ile nörovasküler yapılar arasındaki ilişki incelendi. 5. Ayak bileği eklemi artroskopisinin tarihsel gelişimi göz den geçirildi. Eklemin anatomisi ve giriş yerleri ile nörovasküler yapılar arasındaki ilişkiler anlatıldı. Daha sonra ayak bileğinin artroskopik anatomisi, artroskopik işlemin teknik Özellikleri ve te mel prensipleri üzerinde duruldu. Girişimin endikasyonları, kontrendikasyonları ile oluşabilecek komplikasyonları incelendi. 6. Ayak bileği eklemi artroskopisi ; kolay uygulanan, eklemi çok az travmatize edici, deneyimli kişiler tarafından yapıldığı zaman morbiditesi ve komplikasyonları düşük, sinovya, eklem kıkırdağı ve ligament patolojilerinin saptanmasında önemli katkısı olan bir yöntem olarak değerlendirildi.
