Özet:
IDDM ' lu hastalarda renal tutulumun erken belirlenmesinde önemi olan mikroalbüminüri, P2MG ve proksimal tubuler bir enzim olan P-NAG gibi proteinlerin üriner atılımlarını ve RFR kapasitesini değerlendirmek ; ayrıca mikroalbüminüri, tubuler proteinüri ve RFR' in metabolik kontrol ve hastalık süresi ile ilişkilerini araştırmak amacı ile IDDM tanısı ile takip edilen 15 hasta ve kontrol grubu olarak, yaş uyumlu 10 sağlıklı olgu çalışmaya alındı. Tüm olgulara RFR testi uygulandı. Test başlangıcında ve protein yüklemesi sonrası pik üriner albümin,p2 MG,p-NAG düzeyleri belirlendi. Hasta grubunun test sırasındaki ortalama Hb A\ c düzeyi % 1 1.95± 2.95,açlık kan şekeri ortalaması 270.27±102.30 idi. Maksimum % GFR artışı ortalaması hastalarda 52.30±16.I4, kontrollerde 61.95±8.77 olarak bulundu. Hasta grubunda maksimum % GFR artışı istatistiksel olarak anlamlı düzeyde düşüktü (p<0.05). Hasta grubunda, bazal ve pik üriner albümin düzeyleri ortalaması (sırası ile; 13.32±18.12, 24.09±56.079) arasında ve bazal ve pik üriner p2 MG düzeyleri ortalaması (sırası ile; 24.41±15.01, 23.58±19.50) arasmda istatistiksel olarak farklılık gözlenmedi (p>0.05). Ancak, bazal üriner p-NAG düzeyleri ortalaması 9.46±4.89 ile pik üriner P-NAG düzeyleri ortalaması 5.85±2.96 karşılaştırıldığında, anlamlı azalma olduğu gözlendi (p<0.05). Kontrol grubunda bazal ve pik üriner albümin düzeyleri ortalaması (sırası ile; 10.7Ü11.17, 11.45±11.11) arasında, bazal ve pik üriner P2 MG düzeyleri ortalaması (sırası ile; 18.2Ü9.18, 28.04±22.00) arasmda ve bazal ve pik üriner p-NAG düzeyleri ortalaması (sırası ile; 7.07±3.48, 7.28±4.80) arasmda istatistiksel farklılık yoktu (p>0.05). Her iki grubun üriner albümin, p2 MG, p-NAG bazal ve pik değerleri arasmda fark yoktu (p>0.05). Hastalık süreleri ve Hb Atc ile, üriner albümin, P2MG, p-NAG, RFR arasmda istatistiksel ilişki gözlenmedi (p>0.05). Her iki grup arasmda üriner albümin,P2 MG,p~NAG değerleri açısından anlamlı farklılık gözlenmeksizın, RFR ' in hasta grubunda kontrollerden daha düşük bulunması, bu testin duyarlılığının oldukça yüksek olduğunu düşündürmektedir. Bunun yanında, metabolik kontrolü kötü olan hastalarda RFR'in daha düşük olacağı gerçeği de unutulmamalıdır.
