Yönetici hemşirelerin iş stres düzeyleri ve çatışma yönetim stilleri arasındaki ilişkinin incelenmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı, yönetici hemşirelerin iş stres düzeyleri ve astlarıyla yaşadıkları çatışmada kullandıkları çatışma yönetim stilleri arasındaki ilişkiyi incelemektir. Yöntem: Araştırma Isparta ilinde hizmet veren bir üniversitesi hastanesi, bir şehir hastanesi, bir kamu hastanesi ve üç özel hastanede yönetici olarak çalışan, araştırmaya katılmaya gönüllü olan, veri toplama sürecinde izinli veya raporlu olmayan 100 yönetici hemşire ile yürütülmüştür. Verilerinin toplanmasında; Kişisel Bilgi Formu, İş Stres Ölçeği Formu ve Rahim Örgütsel Çatışma Envanteri II-B formu kullanılmıştır. Veriler SPSS 20,0 istatistik paket programıyla analiz edilmiştir. Verilerin analizinde frekans ve yüzdelik, korelasyon kullanılmıştır. Bulgular: Yönetici hemşirelerin iş stres düzeyi puan ortalaması 2,40±0,51 olduğu, iş stres düzeyi sınıflamasına göre bu ortalama; "sağlık ve verimlilik açısından en elverişli stres" olan "D" grubuna karşılık geldiği saptanmıştır. Yönetici hemşirelerin astları ile yaşadıkları çatışmalarda kullandıkları stillerin puan ortalamalarında en sık 3,12±0,73 ile kaçınma stilini, en az 1,54±0,38 ile bütünleştirme stilini kullandıkları belirlenmiştir. Yönetici hemşirelerin iş stres düzeyleri ve astlarıyla ile yaşadıkları çatışmaların yönetim stilleri puan ortalamaları arasında anlamlı bir ilişki olmadığı tespit edilmiştir. Sonuç: Yönetici hemşirelerin iş streslerinin sağlık ve verimlilik açısından en uygun düzeyde oldukları belirlenmiştir. Yönetici hemşirelerin astlarıyla çatışmalarında en çok kaçınma stilini, en az bütünleştirme stilini kullandıkları saptanmıştır. Yönetici hemşirelerin iş stres düzeyleri ile astları ile çatışmalarında kullandıkları çatışma yönetimi stilleri arasında ilişkinin olmadığı belirlenmiştir.