Onkoloji kliniğine yatan hastalarda oral mukozit gelişme sıklığı ve etkileyen faktörler

Abstract

Amaç: Araştırma, Sağlık Bilimleri Üniversitesi Antalya Eğitim ve Araştırma Hastanesi Tıbbi Onkoloji Kliniğinde yatan hastalarda oral mukozit (OM) gelişme durumlarını, kullanılan ağız bakım uygulamalarını hastaların kullanım düzeylerini belirlemek amacıyla tanımlayıcı olarak yapıldı. Yöntem: Araştırma tıbbi onkoloji kliniğinde Şubat 2018 ve Ağustos 2018 tarihleri arasında klinikte yatan 387 hasta ile gerçekleştirildi. Veriler "Hasta Tanıtım Formu" ve "Günlük Hasta Değerlendirme Formu" ile toplandı. Verilerin analizi SPSS paket programında yapıldı; bulgular sayı ve yüzde ile gösterildi. Bulgular: Hastaların yatış gün ortalaması 8±6 (3-47) olarak tespit edildi. Hastaların %22.3' ünde kliniğe yatarken OM varlığı belirlenirken, %10.33 oranında hastanın yatışı sırasına OM geliştiği saptandı. Hastaların %59.7'sinin daha önce OM geçirdiği görüldü. Hastaların %57.9' u ağız bakımını düzenli yapmaktadır. OM gelişmeyen hastalarda ağız bakımını kendisinin yapma oranı daha yüksek iken, yatışı sırasında OM olan hastalarda hemşirenin yapma oranı ve OM gelişenlerde ise yakının yapma oranı daha yüksek bulundu. Yatışı sırasında OM gelişmeyen hastaların KT eğitimi almama oranı %90.9 olup, OM olan ve sonrasında gelişen hastalarda %86.3 olduğu tespit edildi. Gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark gözlenmedi (p=0.172). OM tedavisini düzenli yapma oranı OM olmayan hastalarda daha yüksek olduğu belirlendi (% 68.8). Sonuç: Hastaların yatış gün sayısının OM var olması durumunda arttığı, OM indeksi yüksek olan hastalarda taburculuk nedenlerinde yoğun bakım ve ölüm oranının daha yüksek olduğu belirlendi. Hemşirelerin yatan hastalarda OM indeksi arttıkça uygulamayı gerçekleştirdiği, hasta yakınlarının üstlendiği durumlarda OM önlemeye ilişkin yapılan uygulamaların düzensizleştiği saptandı.