Deneysel oluşturulmuş diyabetik sıçan modelinde bozulan damar yanıtları üzerine P2X1 reseptörü etkisinin incelenmesi

Abstract

Amaç: Diabetes Mellitus (DM), kardiyovasküler sistemde ciddi bozukluklara neden olur. Purinerjik reseptörler vasküler tonusun önemli düzenleyicileridir. P2X reseptörü vasküler endotel ve düz kaslarda bulunur ve DM sıçan modelinde vasküler tonusa etkisi bilinmemekterdir. Bu çalışmada, streptozotosinin neden olduğu DM modelinde P2X1 reseptörü aktivasyonuna aracılık edilen damar yanıtlarını araştırmayı amaçladık. Yöntem: Hayvanlar rastgele Diyabet (DM) ve Kontrol (K) olmak üzere 2 gruba ayrılmıştır. Diyabet oluşturmak için DM grubuna 65 mg/kg dozunda STZ i.p. yoluyla uygulanmış, STZ enjeksiyonundan 12 hafta sonra, bütün hayvanlardan mezenterik arterin ikinci dalları elde edilmiştir. ATP ve P2X1 reseptör agonistinin varlığında ve P2X1 reseptör antagonistinin vasküler tepkilerini değerlendirmek üzere tel miyografisine yerleştirildi. Damarların ATP'ye yanıtları incelendikten sonra P2X1 reseptör agonistine alınan yanıtlar P2X1 reseptör antagonisti varlığında ve yokluğunda değerlendirildi. Gevşetme mekanizmasını belirlemek için eNOS, COX-2 ve K + kanal inhibitörleri kullanılarak vasküler yanıtlar incelendi. Bulgular: P2X1 reseptör agonistine gevşeme yanıtları DM grubunda K grubuna göre daha düşüktü. Bu gevşeme tepkileri, P2X1 reseptör antagonistine cevap olarak her iki grupta da önemli ölçüde bastırıldı. COX-2 inhibitör indometasinin varlığında, her iki grupta da gevşeme yanıtlarında anlamlı bir azalma gözlenmezken, her iki gruptaki gevşeme yanıtları eNOS nonselektif inhibitörü olan L-NAME varlığında azalmıştır (p<0.001). Ek olarak, K grubu hayvanlarda K+ kanal inhibitörleri (TEA) ve apamin (APA) varlığında, gevşeme tepkilerinde anlamlı bir fark yoktu. Bununla birlikte, bu inhibitörler DM grubu sıçanlarda vasküler gevşemede önemli bir azalmaya neden olur (p<0.05). Sonuç: Bu çalışmanın sonuçları, P2X1'in STZ kaynaklı DM modelinde bozulmuş gevşeme tepkilerinin olduğunu göstermiştir. Diyabet ve P2X1 reseptörü arasındaki ilişki, diyabetin aracılık ettiği vasküler komplikasyonlarda pürinerjik sinyalizasyonun rolünün daha iyi anlaşılmasını sağlayacaktır.