Masabaşı çalışanların serbest zaman egzersiz katılımı, depresyon ve yaşam doyumlarının incelenmesi

Abstract

Amaç: Bu araştırmanın amacı masabaşı çalışanların serbest zaman egzersiz katılımı, depresyon ve yaşam doyumlarının incelenmesidir. Yöntem: Burdur devlet hastanesi, PTT ve bankalarda masa başı çalışan, tesadüfi örnekleme yöntemiyle seçilen 150 şer kişi, toplam 450 kişi araştırmanın örneklemini oluşturmaktadır. Araştırmaya katılan katılımcıların yaş ortalamaları 38,25 + 6,30 olarak belirlenmiştir. Ayrıca araştırmaya katılan katılımcıların %50'9'u kadın (N: 229) ve %49,1'i Erkek (N:221) katılımcılardan oluşmaktadır. Araştırmadaki veriler; "Serbest Zaman Fiziksel Aktivite Anketi (SZEA)", "Beck Depresyon Ölçeği", "Yaşam Doyum Ölçeği" ve araştırmacı tarafından hazırlanan "Kişiler Bilgiler Formu" ile toplanmıştır. Yapılan analizler sonucu verilerin normallik varsayımlarını sağlamadığı gözlemlenmiştir. Bu doğrultuda araştırma verilerinin analizinde Mann-Whitney U ve Kruskal Wallis testleri kullanılmıştır. Araştırmaya konu olan değişkenler arası ilişkilerin incelenmesi için ise shapiro wilks testi kullanılmıştır. Araştırma verilerin analizinde SPSS 21 paket programı kullanılmıştır. Araştırma bulguları %95 güven aralığında yorumlanmıştır. Bulgular: Araştırma bulguları incelendiğinde PTT kurumunda masabaşı çalışan bireylerin serbestzaman egzersiz katılım düzeylerininin bankalarda ve devlet hastanelerinde çalışan bireylere göre daha yüksek olduğu görülmüştür. Evli bireylerin yaşam doyum düzeyleri daha yüksek bulunmuştur. Ayrıca masa başı çalışanlarında serbest zaman egzersiz katılımı ve yaşam doyumu düzeylerininin depresyonla negatif ilişkili olduğu görülmüştür. Sonuç: Sonuç olarak PTT kurumunda masabaşı çalışan bireylerin serbest zaman egzersiz katılım düzeylerininin bankalarda ve devlet hastanelerinde çalışan bireylere göre daha yüksek olduğu görülmüştür. Ayrıca masabaşı çalışanlarında serbest zaman egzersiz katılımı ve yaşam doyumu düzeylerininin depresyona karşı koruyucu bir etken olabileceği düşünülmektedir.