Bakış açısı alma becerilerinin 60-72 aylık okul öncesi çocuklarının davranışlarını yordama güçlerinin incelenmesi

Abstract

Bu araştırmanın amacı okul öncesi dönemdeki 60-72 aylık çocukların bakış açısı alma becerilerinin çocukların davranışlarını yordayıcı etkisinin belirlenmesidir. Çalışma, nicel araştırma yöntemi olan ilişkisel araştırma modeli ile yürütülmüştür. Araştırmanın çalışma grubu Antalya ilinde iki farklı okul öncesi eğitim kurumuna devam eden 60 – 72 aylık 116 çocuktan oluşmaktadır. Araştırmanın verileri "Çocuklar İçin Bakış Açısı Alma Testi" (Akyol ve Aslan, 2016) ve "Çocuk Davranış Ölçeği" (Ergene, Demirtaş-Zorbaz, Kurt ve Özer, 2018) kullanılarak toplanmıştır. Verilerin analizinde çoklu doğrusal regresyon uygulanmıştır. Araştırma verilerinden elde edilen sonuçlarında, çocukların bakış açısı alma becerileri ile hiperaktivite-dağınıklık davranışları ve akranlarla prososyal ilişkileri arasında anlamlı bir ilişki olduğu ve bakış açısı alma becerilerini hiperaktivite-dağınıklık davranışlarını ve akranlarla prososyal ilişkilerini anlamlı bir şekilde yordadığı görülmüştür. Kızların bakış açısı alma becerileri ile hiperaktivite-dağınıklık davranışları, akranlara karşı asosyal davranışları arasında anlamlı bir ilişki olduğu, kızların bakış açısı alma becerilerinin hiperkativite-dağınıklık davranışlarını ve akranlarla asosyal ilişkilerini anlamlı şekle yordadığı bulunmuştur. Erkeklerin bakış açısı alma becerileri ve alt boyutlarından olan algısal, bilişsel, duygusal bakış açısı alma becerileri ile çocuk davranış ölçeğinde yer alan davranışları aralarında anlamlı bir ilişkiye ulaşılamamıştır.