Egzersiz ve spor yapan üniversite öğrencilerinin sürekli optimal performans duygu durumu ve benlik saygılarının incelenmesi

Abstract

Amaç: Egzersiz ve spor yapan üniversite öğrencilerinin sürekli optimal performans duygu durumu ve benlik saygılarını cinsiyet, bireysel ve grup sporu yapma durumuna göre incelemek ve sürekli optimal performans duygu durumu ve benlik saygısı arasında ilişkiyi ortaya koymaktır. Yöntem: Araştırma ilişkisel tarama modelindedir. Çalışma grubunu, 2017-2018 öğretim yılında Akdeniz Üniversitesinin değişik fakültelerinde öğrenim gören 200 lisanslı sporcu ve 200 egzersiz yapan toplam 400 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak, Jackson ve Eklund (2004) tarafından geliştirilen ve Aşçı ve arkadaşları (2007) tarafından Türkçe versiyonunun geçerliği ve güvenirliği sınanan "Sürekli Optimal Performans Duygu Durum Ölçeği- 2 (SOPDDÖ-2)" ve Rosenberg (1965) tarafından geliştirilmiş ve Çuhadaroğlu (1986) tarafından uyarlanan "Rosenberg Benlik Saygısı Ölçeği" kullanılmıştır. Veriler normal dağılım gösterdiği için, verilerin analizinde, t-testi ve Pearson Korelasyon katsayısı testi kullanılmıştır. Bulgular: Egzersiz ve spor yapan kadın öğrencilerin sürekli optimal performans duygu durumu ölçeğinin belirli geri bildirim alt boyutunda, spor yapan öğrencilerin bireysel ve grup sporu yapma durumuna göre zamanın dönüşümü alt boyutunda istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar bulunmuştur. Öğrencilerin egzersiz veya spor yapma durumuna göre görev zorluğu-beceri dengesi, açık hedefler, belirli geri bildirim ve amaca ulaşma deneyimi alt boyutlarında spor yapanların lehine istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmuştur. Egzersiz ve spor yapan öğrencilerin sürekli optimal performans duygu ile benlik saygıları arasında pozitif yönde orta ve düşük ilişkiler bulunmuştur. Sonuç: Öğrencilerin egzersiz ve spor yapma durumuna göre, görev zorluğu-beceri dengesi, açık hedefler, belirli geri bildirim ve amaca ulaşma deneyiminde alt boyutlarında spor yapan öğrencilerin sürekli optimal performans duygu durum düzeyleri daha yüksektir. Öğrencilerin sürekli optimal performans duygu durumları arttıkça benlik saygıları da artmaktadır.