Myod transakivatör bölgesinin beta hücresi oluşumu üzerine etkilerinin araştırılması

Abstract

İnsülin, pankreastaki beta hücrelerinden salgılanan ve kanda bulunan glukozun hücre içine girmesini sağlayan bir hormondur. İnsülinin olmamasından dolayı meydana gelen metabolik değişiklikler oksidatif strese neden olur ve diyabet gibi hastalıklar oluşur. Beta hücresi programlama deneylerinde kullanılan üç ana gen, Pdx1, Ngn3 ve MafA, beta hücre fonksiyonunun ve yapısının kazanılması için önemli transkripsiyon faktörlerdir. MyoD, iskelet miyogenezinden sorumlu bir transkripsiyon faktörüdür ve kas hücresi oluşumuna neden olan güçlü bir transaktivatör domainine (TAD) sahiptir. Bu çalışmada MyoD transaktivatör domaininin beta hücresi programlanması üzerindeki etkisi araştırılmıştır. MyoD transaktivatör domaini (m3) farklı kombinasyonlarla Pdx1(P), Ngn3(N) ve MafA(M) genleri ile tek bir promoter altında 2A peptidi kullanılarak birleştirilmiştir. Birleştirilerek oluşturulan (m3N)PM, (Nm3)PM, N(m3P)M, N(Pm3)M ve NPM yapıları adenovirüs aracılığıyla AR42J-B13 hücrelerine transfekte edilmiştir. Bütün hücrelerde insülin hormonu üretimi gözlenmiş fakat N(Pm3)M adenovirüsü hücrelerde ölümlere ve hücre nükleus yapısının bozulmasına neden olmuştur. NPM yapısı hücrelerin %70'inde insülin üretimine neden olurken (m3N)PM yapısı %86 oranı ile en iyi sonucu vermiştir. MyoD transaktivatör domaininin Ngn3 geninin N-terminaline eklendiğinde daha yüksek oranda bir hücre programlamasına neden olduğu tespit edilmiştir. Beta hücresi programlanmasında Pdx1, Ngn3 ve MafA genlerine ek olarak MyoD transaktivatör domaini kullanılması, düşük verimle farklılaşan hücre tiplerinin daha fazla oranda programlanmasına olanak sağlamıştır.