Lomber disk hernisi nedeniyle cerrahi tedavi uygulanan hastalara verilen taburculuk eğitiminin anksiyete-depresyon durumuna ve yaşanan sorunlara etkisi

Abstract

Amaç: Lomber Disk Hernisi (LDH) nedeniyle cerrahi tedavi uygulanan hastalara verilen taburculuk eğitiminin anksiyete-depresyon durumuna ve yaşanan sorunlara etkisini incelemektir. Yöntem: Araştırma, Temmuz 2015-Kasım 2016 tarihleri arasında bir üniversite hastanesinin nöroşirurji kliniğinde müdahale-kontrol gruplu yarı deneysel model kullanılarak yapılmıştır. Araştırmanın örneklemini 48 kontrol, 46 müdahale olmak üzere toplam 94 hasta oluşturmuştur. Araştırmada, etik kurul onayı, ölçek ve kurum izinleri ile hastalardan yazılı onam alınmıştır. Veriler, kişisel bilgi formu, Hastane Anksiyete ve Depresyon Ölçeği (HADS), Vizüel Analog Skala (VAS) aracılığıyla yüz yüze görüşülerek toplanmıştır. Kontrol grubuna klinik rutinler, müdahale grubuna ise geliştirilen, uygunluğu, kalitesi ve güvenirliği değerlendirilen eğitim kitapçığı ile taburculuk eğitimi uygulanmıştır. SPSS 23 programı kullanılarak sayı, yüzde, ortalama, standart sapma, Kendal Uyuşum Katsayısı, Cochran's Q testi, varyans analizi (ANOVA), t testi, korelasyon analizi, Mann Whitney U, ki kare testleri ile değerlendirilmiş, p<0.05 anlamlı kabul edilmiştir. Bulgular: Araştırmadan elde edilen bulgulara göre, müdahale ve kontrol grubundaki hastaların tanıtıcı özellikler bakımından benzer olduğu görülmüştür. Yatış, taburculuk ve izlemde anksiyete (HADS-A) ve depresyon (HADS-D) puan ortalamalarının, eğitim verilen müdahale grubunda kontrol grubuna göre daha düşük olduğu, farkların istatistiksel olarak da anlamlı olduğu bulunmuştur. Kontrol ve müdahale grubundaki hastaların yatış, taburculuk ve izlemde anksiyete depresyon puanlarındaki azalışın anlamlı olmadığı saptanmıştır. Müdahale grubundaki hastaların taburculukta ve izlemde, kontrol grubuna göre daha az sorun yaşadıkları ve tamamının verilen eğitimden memnun kaldıkları belirlenmiştir. Sonuç: Eğitim verilen müdahale grubundaki hastaların, taburculukta ve izlemde daha az sorun, anksiyete ve depresyon yaşadıkları belirlenmiştir. Hastanın hastaneye kabulü ile başlayan planlı taburculuk eğitiminin rutine dönüştürülmesi ve geliştirilen eğitim kitapcığının kullanılması önerilebilir.