Psikiyatri kliniğinde yatan bireylerin stresle başa çıkma tarzları ile hemşirelik bakımını algılayışlarının travma sonrası büyüme düzeyine etkisi

Abstract

Amaç: Bu çalışma psikiyatri kliniğinde yatan bireylerin stresle başa çıkma tarzları ile hemşirelik bakımını algılayışlarının travma sonrası büyüme düzeyine etkisini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Tanımlayıcı tipte olan bu çalışma, Akdeniz Üniversitesi Hastanesi Psikiyatri Kliniği'nde Şubat 2016-Şubat 2017 tarihleri arasında yapılmıştır. Çalışmada örneklem güç analizi yöntemiyle belirlenmiş olup, toplam 122 birey ile çalışma tamamlanmıştır. Veriler, "Kişisel Bilgi Formu", "Stresle Başa Çıkma Tarzları Ölçeği (SBTÖ)", "Hastanın Hemşirelik Bakımının Algılayış Ölçeği (HHBAÖ)" ve "Travma Sonrası Büyüme Envanteri (TSBE)" kullanılarak, yüz yüze görüşme yöntemiyle toplanmıştır. Veriler, SPSS 23.0 paket programında analiz edilmiştir. Bulgular: Çalışmaya katılan bireylerin yaş ortalamasının 37±11 olduğu, %54.9'unun kadın olduğu saptanmıştır. Ayrıca katılımcıların %63.9'unun psikotik özellikli olmayan bir hastalığa sahip olduğu, tedavi sürelerinin 8±9 yıl, psikiyatri kliniğine yatış sayılarının 3±4 olduğu belirlenmiştir. Katılımcıların stresle başa çıkmada etkili yöntemleri kullandığı (54.95±14.74), hemşirelik bakımından memnun oldukları (25.73±12.41) ve yüksek düzeyde travma sonrası büyüme gösterdikleri (66.56±26.23) saptanmıştır. Ölçekler arasında yapılan korelasyonda SBTÖ (p< .001) ve HHBAÖ (p= .001) ile TSBE arasında istatistiksel olumlu yönde bir sonuç bulunmuştur. Sonuç: Çalışmaya katılan bireylerin, stresle etkili başa çıkma tarzlarını kullanmasının ve hemşirelik bakımı kaliteli olarak algılamasının travma sonrası büyüme düzeyini olumlu yönde etkilediği bulunmuştur. Bu sonuçlar ışığında, psikiyatri kliniğinde çalışan hemşireler ruhsal hastalığı olan bireylere etkili başa çıkma yöntemlerini öğreterek ve nitelikli, bireye özgü hemşirelik bakımı vererek, bireylerin travma sonrası büyüme düzeylerine katkıda bulanabilirler.