Özet:
1989-1990-1991 Yılları içinde Akdeniz üniversitesi Tıp Fakültesi Patoloji Anabil im Dalına gelen spontan Abortuslar içinden 1. trimestere ait 100 olgu ve kontrol grubu olarak da terapötik abortuslardan 20 olgu seçilerek histokimyasal ve immünohistokimyasal yöntemlerle yeniden değerlendirildi. Olgular öncelikle gebelik süresi, anne yası, klinik ve patolojik sınıflandırma, tanıda kullanılan diğer laboratu- var yöntemleri ve abortusa neden olabilecek faktörlerin varlığı yönünden incelendi. Histopatolojik değerlendirmede olguların %24'ünde sa- yısal kromozom anomalilerine uyan bulgular saptandı. Test grubuyla kontrol grubu arasında perivillöz fibrinoid biri- kimi, villöz damarlanma, ekstravillöz trofoblast invazyonu, intervillöz fibrin oluşumu ve endometrial granülosit mik- tarı yönünden anlamlı farklılıklar vardı. Kontrol grubu dahil olmak üzere olguların çoğunluğun- da, fetal makrofajlar olarak kabul edilen Hofbauer hücre- lerinin LCA ve villöz damar endotelinin Faktör-Vlll related antijen ile reaksiyon vermemesi literatüre ters düsen bul- gularımızdı. Ayrıca eksravillöz trofoblastlardaki hCG reak- tivitesi de intermediate trofoblast kuramını desteklemiyordu. Bu çalışma, kullanılan antikorların ayrıntılı bir incelemeye yeterli olmadığı; her hücrenin daha sensitif ve spesifik antikorlarla araştırılması ve sayısal veriler144 oluşturulmasını gerektiren bulgularla sonuçlandı. Bununla birlikte bulgularımız, etyolojiyi kesin olarak belirtmeye yeterli olmasa da, mekanizma konusunda bir yorum yapmamızı sağladı: "Etyolojik faktör gerek fetal, gerekse maternal orijinli olsun; sonuçda plasentanın gelişiminde bir yetersiz liğe, dolayısıyla plasentasyonun defektif nitelikte olma sına neden olarak abortusa yol açmaktadır.
