Dejeneratif retinal gen tedavi çalışmaları için yeni deney hayvan modelinin oluşturulması

Abstract

Amaç: Kalıtsal retinopatiler, fotoreseptörlerin yapı ve fonksiyonunu bozan mutasyonların neden olduğu, retinal dejenerasyonla karakterize bir hastalıktır. Hastalığa sebebiyet veren mutasyonların çoğu rod hücrelerinde görülse de rod hücrelerinin kaybı zaman içerisinde koni hücrelerinin de dejenerasyonuna ve sonuçta körlüğe neden olur. Farklı hücre gruplarında görülebilen hastalıkla ilişkilendirilmiş mutasyonların tipi dejenerasyon sürecini etkilese de kalıtsal retinal distrofilerde görülen patoloji birbirine benzerdir. Bu bağlamda, kalıtsal retinal distrofilerin ortak hastalık patolojisini taklit eden yeni bir deney hayvan modelinin oluşturulması amaçlandı. Yöntem ve Bulgular: Retinal dejenerasyonun indüklenmesi için hücrelerde hipoksi oluşturma etkileri ile bilinen kobalt klorür (CoCl2) kullanıldı. Hastalık modelinin in vitro koşullarda oluşturulması amacıyla RPE ve mikroglia hücrelerine farklı dozlarda CoCl2 uygulamasından sonra kimyasalın hücre canlılığı üzerindeki etkileri MTT testleri ile analiz edildi. Hücrelerin hipoksik durumları ise HIF-1α proteinine karşı yapılan western blot ve immünofloresan boyama yöntemleri ile belirlendi. Hastalık modelinin in vivo olarak da oluşturulması için Wistar sıçanlara dozları 5 – 500 nmol arasında değişen CoCl2 çözeltisinin intravitreal enjeksiyonları yapıldı. Takip süresi sonunda sakrifiye edilen sıçanlardaki retinal dejenerasyon, parafine gömülen göz dokularının hematoksilen ve eozin boyaması ile gösterildi. Fotoreseptörlerin dış segmentinde başlayıp, artan doz ve takip süresine bağlı olarak tüm retinal tabakalara yayılan progresif retinal dejenerasyon tespit edildi. Erken dönemlerde alınan göz dokularındaki TUNEL boyamada ise uygulamanın ilk 48 saatinde dış nükleer tabakada yoğun apoptotik hücrelere rastlandı. Sonuç: CoCl2 uygulamalarıyla kimyasal ajan indüklü, progresif retinal dejenerasyon in vivo deney modeli başarıyla oluşturuldu.