Hafif düzey zihinsel engelli bireylerde imge algısı ve heykel tasarımına yansımaları

Abstract

Görsel kültürün bütün temel söylemleri şeylerin imgelerinin bütünüyle ve sadece zihinde algılandığını dair olan yaklaşım, temsilin özünün yeniden düşünülüp tanımlanmasını gündeme getiren yaklaşım sürecidir. Bu çalışmada Hafif Düzey Zihinsel Engelli Bireylere verilen kapı imgesinin algı düzeylerine göre yorumlamaları çalışmanın çıkış noktası olurken; ikinci aşamada söz konusu imgenin kapsadığı anlamın sağlıklı bireylerde plastik değerlere uygun olarak tasarıma dönüştürülmesi kapsamında çalışmalar yapılmıştır. Kapı imgesinin zihinlerde yeniden biçimlenebilir olması, nesnel varlığının tanıdık gelmesi ve temsil ettiği anlamların ötesinde olanaklar sunmasıyla tezin amacına kaynaklık etmiştir. İmge sadece mutlak bir görselliğin nesnesi olmanın dışında, durduğu yerden kendisine yalnızca bakılan ve öylece görülen varlık konumundan çıkmaktadır. Bu çalışmada, imgelerin bireylerin algı ve durumlarına yönelik unsurlara dönüşmesi ve nasıl dinamik temsiller haline geldiği ortaya konulmaktadır. İnsanın imgelerle kuracağı yeni tür ilişkinin doğasını kavramak için, görme duyusunun algı ve bütüncül bir bağlam içerisinde düşünülmesi gerektiğini yansıtan çalışma, esasta imge kavramın felsefi ve sanatsal referanslarına dayanan bir bakış açısıyla ele alınarak, imgenin farklı bireylerde algılanması meselesine, katılımcı sanat ekseninde yeni yanıtlar araştırmaktadır. Seçili görseller eşliğinde sağlıklı bireylerdeki yansımaları üzerine kurulmuş söylemler analiz edilip, imgenin nasıl algılandığı ile ilişkilendirilerek zihinsel dönüşümün yapıt oluşturulmasındaki sürece dikkat çekilmiştir.