‘Lane Late’ portakal çeşidinde derim sonrası farklı uygulamaların muhafaza ve meyve kalitesi üzerine etkileri

Abstract

Bu çalışmada, 'Lane Late' portakal çeşidinde farklı paketleme evi uygulamalarının meyvelerin derim sonrası fizyolojileri, muhafaza süreleri ve depo çürüklükleri üzerine etkileri incelenmiştir. Bu amaçla, optimal derim zamanında derilen portakallara paketleme evinde, 1000 ppm fludioxonil, 1000 ppm fludioxonil+mum, 1000 ppm imazalil, 1000 ppm imazalil+mum, sıcak su (53 °C, 1 dk) ve potasyum sorbat (KS) (%1, 53 °C, 1 dk) olmak üzere farklı uygulamalar yapılmıştır. Derim sonrası farklı uygulamalar yapılan meyveler 5 °C sıcaklık ve %90-95 oransal nemde muhafaza edilmişlerdir. Farklı muhafaza ortamlarından birer ay aralıklarla alınan meyve örneklerinde muhafaza sırasında meydana gelen fiziksel ve kimyasal değişimler incelenmiştir. Bu amaçla portakallarda deneme sırasında; ağırlık kayıpları, suda çözünebilir kuru madde miktarı (SÇKM), titre edilebilir asit (TEA) miktarı, usare miktarı, kabuk renginde meydana gelen değişimler (L*, C* ve h°), L-askorbik asit miktarı, toplam fenol miktarı, toplam flavonoid miktarı, fenolik bileşikler, meyvelerin tat ve görünüşünde meydana gelen değişimler ile mantarsal ve fizyolojik nedenlerle bozulan meyve miktarları ve portakalların 20 °C'de raf ömürleri belirlenmiştir. Elde edilen sonuçlara göre; farklı derim sonrası uygulamalarının hem soğukta depolama hem de raf ömrü boyunca 'Lane Late' portakal çeşidinin kalite özellikleri üzerine önemli etkilerinin olduğu görülmüştür. Birinci deneme yılında; soğukta muhafaza süresince, en düşük ağırlık kaybı, en yüksek tat ve görünüş değerleri fludioxonil+mum uygulaması yapılan meyvelerde, en yüksek L-askorbik asit, toplam fenol ve toplam flavonoid miktarı fludioxonil uygulaması yapılan portakallarda; en yüksek SÇKM miktarı, TEA, usare miktarları ile meyve kabuğu C* değeri ve en düşük çürük meyve miktarı imazalil uygulanmış meyvelerde saptanmıştır. Çalışmada en yüksek meyve kabuğu L* değeri ise imazalil+mum uygulaması yapılan portakallarda tespit edilmiştir. Birinci deneme yılı manav koşullarında; en yüksek meyve kabuğu L* değeri, L-askorbik asit, tat ve görünüş değeri ile en düşük çürük meyve miktarı fludioxonil+mum uygulaması yapılan meyvelerde belirlenmiştir. Araştırmada en yüksek meyve kabuğu C* ve h° değerleri ile toplam fenol miktarı imazalil uygulanmış portakallarda tespit edilmiştir. Denemede en düşük ağırlık kaybı, en yüksek SÇKM ve usare miktarı ise imazalil+mum uygulaması yapılan portakallarda saptanmıştır. Çalışmada en yüksek TEA miktarı ise sıcak su uygulaması yapılan meyvelerde belirlenmiştir. İkinci deneme yılında, soğukta muhafaza periyodunun sonunda; en düşük ağırlık kaybı, en yüksek SÇKM, TEA, usare, L-askorbik asit miktarı, meyve kabuğu C* değeri, tat ve görünüş puanı fludioxonil+mum uygulaması yapılan meyvelerde saptanmıştır. En yüksek toplam flavonoid miktarı fludioxonil, en düşük çürük meyve miktarı imazalil ve en yüksek toplam fenol miktarı ise KS uygulaması yapılan portakallarda belirlenmiştir. İkinci deneme yılında manav koşullarında; en yüksek TEA, usare, L-askorbik asit miktarları ile meyve kabuğu L*, C*, tat ve görünüş değerleri ile en düşük çürük meyve miktarı fludioxonil+mum uygulaması yapılan portakallarda saptanmıştır. Denemede en düşük ağırlık kaybı ve en yüksek meyve kabuğu h° değeri fludioxonil uygulanan meyvelerde tespit edilmiştir. Araştırmada en yüksek usare miktarı imazalil uygulaması yapılmış portakallarda ve en yüksek toplam fenol ve toplam flavonoid miktarları ise imazalil+mum uygulanmış meyvelerde kaydedilmiştir. Sonuç olarak 'Lane Late' portakal çeşidinin 5 °C sıcaklıkta ve %90-95 oransal nemde 5 ay süreyle depolanabileceği ve kalitenin korunması bakımından fludioxonil+mum uygulamasının diğer uygulamalardan daha başarılı olduğu sonucuna varılmıştır.