Öğretmenlerin çocuklarla kurdukları ilişkiyi algılama biçimleri ile çocukların sosyal becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi

Abstract

Okul öncesi dönemde, öğretmen-çocuk ilişkisi ve bu ilişkinin niteliği öğretmenin çocukla olan etkileşimini değerlendirmesi ve değiştirmesi açısından oldukça önemlidir. Bu araştırmanın amacı, okul öncesi öğretmenlerinin çocuklarla kurdukları ilişkiyi algılama biçimleri ile çocukların sosyal becerileri arasındaki ilişkiyi incelemektir. Çalışma nicel araştırma tekniklerinden ilişkisel tarama modeli kullanılarak yürütülmüştür. Araştırmanın evrenini, 2013-2014 eğitim-öğretim yılında Isparta il merkezinde okul öncesi eğitim kurumuna devam eden çocuklar ve öğretmenleri oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemini bu okullara devam eden çocuklar arasından rastgele belirlenen 209 çocuk ve 16 gönüllü okul öncesi öğretmeninden oluşmaktadır. Araştırma verilerin elde edilmesinde "Öğrenci-Öğretmen İlişki Ölçeği-ÖÖIÖ", " 4-6 Yaş Sosyal Becerileri Değerlendirme Ölçeği", "Çocuk Demografik Bilgi Formu" ve "Öğretmen Demografik Bilgi Formu" kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen veriler, "Tanımlayıcı istatistikler", "Pearson Korelasyon Katsayısı", "Bağımsız Gruplarda t Testi" ve "Tek Yönlü Varyans Analizi (ANOVA)" kullanılarak değerlendirilmiştir. Araştırmadan elde edilen sonuçlara göre, çocukla öğretmen arasında kurulan çatışmaya dayalı ilişkiler arttıkça çocukların sosyal becerilerinin azaldığı, yakınlık ve bağımlılık arttıkça, çocuğun sosyal becerilerinin arttığı bulunmuştur. Çocukla öğretmen arasında kurulan ilişkinin niteliğinin çocuğun yaşı, öğretmenin deneyimi, sınıfta stajyer olma durumu, sınıf mevcudu gibi değişkenlerden etkilendiği görülmüştür. Sonuç olarak, çocuk öğretmen arasındaki ilişki arttıkça, çocukların sosyal becerilerinin arttığı görülmektedir.