LGBTİ’lerin mekansal eğilimi ve homofobinin mekanlara yansıması : Antalya örneği

Abstract

Türkiye'de cinsiyet kavramı, kadın ve erkek üzerine temellendirilmiştir. Bu çerçevede yapılan tüm hizmetler kadın ve erkeğe yönelik olup, 'ötekiler' diye tabir edilen diğer cinsiyet eğilimleri yok sayılmaktadır. Bu dışlama sadece kamusal anlamda değil, toplumsal anlamda da söz konusudur. Esas olarak, LGBTİ'lere toplumda 'bir mekâna mahkûm edilen müebbet yemiş sivillerdir' dersek abartı olmaz. Hâl böyleyken Türkiye'nin önemli şehirlerinden olan Antalya'da da bu durum değişmemektedir. Çalışmanın amaçları, Antalya şehrinde toplumsal anlamda ötekileştirilen, düzenli çalışamayan, rahat gezemeyen kısacası hayatını özgür yaşayamayan LGBTİ'lerin mekâna nasıl etki ettiklerini ve mekânın bu bireyler üzerindeki etkisini açıklamaya çalışmak ve aynı zamanda Antalya ilinde homofobinin mekândaki yansımalarını ölçerek LGBTİ'lerin mekânlardaki yerini bulmaya çalışmaktır. Çalışma kapsamında kullanılan yöntem ise, LGBTİ'lerin Antalya'da buluşma yerleri olarak kullandıkları mekânlar incelenmiştir. Bu mekânların konumu, çevresindeki kullanımlarla ilişkileri, fiziksel özellikleri ve kullanıcı profilleri yerinde gözlem, inceleme ve mekân çalışanlarıyla görüşmeye dayalı olarak saptanmıştır. LGBTİ'lerin mekansal yönelimlerini belirlemek için Güney vd., (2014) tarafından geliştirilen anketten yararlanılmıştır. Antalya il merkezinde 50 LGBTİ'li ile anket yapılmıştır. Araştırma grubunun homofobik yönelimlerini belirlemek için ise Doğan vd., (2016:84-90) tarafından geliştirilen "Eşcinsellik Tutum Ölçeği" kullanılmıştır. Elde edilen bulgular, LGBTİ'lerin Muratpaşa ve Konyaaltı merkez ilçelerinde yer alan Kışla, Güllük, Yüzüncüyıl, Lara, Konyaaltı, Kültür gibi semtlerde yoğun olarak yaşadıkları ortaya çıkmıştır. Yaşamak istedikleri semtler ise çoğunlukla Lara, Uncalı ve Konyaaltı olmuştur. Bu bölgeleri tercih etmelerinin sebebi ise LGBTİ'lere daha ılımlı bir bakış açısının olmasıdır. Sonuç olarak yapılan araştırma sonrasında LGBTİ'lerin belirli semtlere sıkışıp kaldıkları, belirli yerlerden alışveriş yaptıkları, gezdikleri yani sınırlı bir mekânda yaşamlarını sürdürdükleri ortaya çıkmıştır. Kepez, Muratpaşa ve Konyaaltı bölgelerinde homofobik tutum fazla iken, Lara'da çok daha az çıkmıştır.