Tersine öğretim yönteminin Türkçe öğretmeni adaylarının yazma becerilerine etkisi

Abstract

Bu çalışma, tersine öğretim yönteminin Türkçe öğretmeni adaylarının yazma becerilerine etkisini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Araştırma deneysel niteliktedir. Araştırmada, deneysel desenlerden ön test – son test kontrol gruplu seçkisiz desen kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 2016-2017 eğitim öğretim yılının güz döneminde Akdeniz Üniversitesi Türkçe Öğretmenliği Bölümü‟nün 3. sınıfında okuyan öğrenciler oluşturmaktadır. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre tersine öğretim yöntemi, Türkçe öğretmeni adaylarının yazma becerilerinin gelişimine katkı sağlamıştır. Deney grubunda yer alan öğrencilerin ön test başarı puan ortalaması 62.00, son test başarı puan ortalamaları 70.38‟dir. Deney grubunda analiz sonucunda elde edilen anlamlılık değeri .003‟tür. Bu durum da deney grubunda uygulanan 12 haftalık tersine öğretim yönteminin öğrencilerin yazma konusundaki başarılarını olumlu yönde etkilediğini göstermektedir (p= .003 < .05). Yapılan testler sonucunda tersine öğretim yönteminin kullanıldığı deney grubunda bulunan 18 öğrenciden 15‟i yazma başarısı puanını arttırmış, 2‟si düşürmüş ve 1 öğrencinin de yazma başarısı puanında değişiklik gözlenmemiştir. Kontrol grubunda yer alan öğrencilerin ön test başarı puan ortalaması 56.00, son test başarı puanı ortalamaları ise 63.86‟dır. Kontrol grubunda elde edilen anlamlılık değeri .008‟dir (p=.008 < .05). Ayrıca cinsiyet bağlamında yapılan ölçüm sonucunda deney grubunda bulunan hem erkeklerin (Ön test: 58.00, son test: 67.37) hem de kızların (Ön test: 65.20, son test: 72.80) puanlarında olumlu anlamda bir fark elde edilmiştir. Sonuç olarak, deney ve kontrol grubunun ön test ve son test puanları değerlendirildiğinde tersine öğretim yönteminin geleneksel yönteme göre yazma başarısını arttırmada daha etkili olduğu sonucuna ulaşılmıştır.