Abstract:
21. yüzyıl çalışma hayatında kurumların gelişimi ve devamlılığı için hizmet içi iletişim eğitimleri kaçınılmaz unsurlardan biri haline gelmiştir. Buna karşın iş hayatındaki yoğunluk nedeniyle bu eğitimlerin etkili bir şekilde verilmesi konusunda çeşitli sınırlılıklar oluşmaktadır. Teknolojik gelişmelerle çeşitlilik kazanmış olan uzaktan eğitim yöntemleri, hizmet içi eğitimlerde oluşan bu sınırlılıklara farklı açılardan çözümler sunsa da, uzaktan eğitim ile yapılan hizmet içi iletişim eğitimleri için belli bir standart oluşturulamamıştır. Bu doğrultuda bu çalışmada, hizmet içi iletişim eğitimi vermek üzere öğrenme ve iletişim kuramları çerçevesinde bir blog hazırlamak ve bu blogta gerçekleştirilen eğitimi inceleyerek, dijital tabanlı hizmet içi iletişim eğitimlerinin geliştirilebilmesi için bir model önermek amaçlanmıştır. Çalışma üç aşamalı bir durum çalışması olarak Antalya Belek bölgesindeki bir otelin çalışanları ile yapılmıştır. İlk aşamada blog eğitimi öncesi hedef kitle analizi yapmak ve hazır bulunuşluğu sağlamak için, çalışanlara yüz yüze eğitim verilmiştir. Yüz yüze eğitim sonunda katılımcıların eğitime ilişkin düşüncelerini almak üzere katılımcılara eğitim değerlendirme formu uygulanmıştır. Çalışmanın ikinci aşamasında blog eğitim sürecini değerlendirmek için hazırlanan blog aracılığıyla yapılan 24 günlük dijital tabanlı hizmet içi iletişim eğitimi gözlemlenmiştir. Gözlem bulguları belirlenen beş boyut çerçevesinde incelenmiştir. Çalışmanın son aşamasında ise gözlem yoluyla elde edilen verileri ayrıntılandırmak için yarı yapılandırılmış görüşmeler yapılmıştır. Toplanan nicel veriler frekans analizi, nitel veriler ise betimsel analiz yöntemiyle incelenerek sentezlenmiştir. Sentezlenen bu veriler çerçevesinde dijital tabanlı hizmet içi iletişim eğitimleri için eğitim öncesi, eğitim süreci ve eğitim sonrası dönemleri kapsayan üç basamaklı bir model önerilmiştir. Eğitim öncesi süreçte yüz yüze içerik ve teknik eğitim verilmesinin hazır bulunuşluğun sağlanması açısından önemli olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca bu eğitimler sürdüğü sırada kurum tarafından teknolojik ve değerlendirmeye ilişkin gerekli altyapı oluşturulmalıdır. Şekil, içerik ve ortam tasarımı olarak üç farklı boyuttan oluşan blog tasarım özellikleri bölümü yine eğitim öncesi süreçte tamamlanması gereken adımdır. Modelin ikinci basamağı olan eğitim süreci, bireysel öğrenmenin desteklenmesine, etkileşimin güçlendirilmesine ve etkinlikler ile iş birlikli öğrenmenin sağlanmasına ilişkin yapılması gereken unsurları içermektedir. Modelin son aşaması ise eğitim sonrası süreklilik ve değerlendirme teknikleri ile ilgili dikkat edilmesi gereken noktalardan oluşmaktadır. Tüm bu unsurların sağlanması ile yapılacak dijital tabanlı hizmet içi iletişim eğitimlerinin daha verimli olacağı sonucuna varılmıştır. Modelin farklı alanlarda ve kamu kuruluşlarında da denenerek sonuçların karşılaştırılması önerilmektedir.