Özel eğitim dersinde yaratıcı drama yöntemi kullanılmasının öğretmen adaylarının kaynaştırma eğitimine ilişkin görüşlerine etkisi ve bu yöntemin uygulanabilirliğine ilişkin öğretmen adayı görüşleri

Abstract

Bu çalışmanın amacı, özel eğitim dersinin drama yöntemi ile işlenmesinin okul öncesi öğretmen adaylarının kaynaştırmaya ilişkin görüşleri üzerine etkisini belirlemek ve ayrıca bu yöntemin uygulanabilirliğine ilişkin öğrenci görüşlerini belirlemektir. Araştırmanın çalışma grubunu, 2013-2014 eğitim-öğretim yılında Akdeniz Üniversitesi Eğitim Fakültesi'nde 3. sınıfa devam eden 84 okul öncesi öğretmenliği öğrencisi oluşturmaktadır. Araştırmacı tarafından gruba 12 hafta boyunca haftada 2 saatlik bir eğitim programı uygulanmıştır. Araştırmaya katılan öğretmen adayları rastgele yöntemle deney ve kontrol grubu olmak üzere iki gruba ayrılmıştır. Deney ve kontrol grubuna 12 hafta boyunca haftada iki saat özel eğitim dersi verilmiştir. Deney grubunda bilgisayar destekli öğretim modeli, buluş yoluyla öğrenme, sunuş yoluyla öğrenme ve işbirliğine dayalı öğrenme tekniklerinin yanı sıra drama tekniği de kullanılmıştır. Deney grubuna uygulanan drama eğitiminde, rol oynama ve doğaçlama tekniklerinin yanı sıra pandomim, bölünmüş ekran, donuk imge ve öğretmenin role girmesi teknikleri de kullanılmıştır. Ayrıca deney ve kontrol grubundan rastgele yöntemle seçilen 6'şar öğretmen adayına araştırmacı tarafından geliştirilen sorular sorularak öğrencilerin dersi veren araştırmacı ve yöntemin uygulanabilirliği hakkında görüşleri alınmıştır. Katılımcıların kaynaştırma eğitimine ilişkin düşüncelerinin belirlenmesinde Stoiber, Gettinger ve Goetz (1998) tarafından geliştirilen "My Thinking About Inclusion Scale/ MTAI", Dalğar (2011) tarafından Türkçe'ye uyarlanan Cronbach Alpha iç tutarlılık kat sayısı .73 olan "Kaynaştırma Hakkında Düşüncelerim/KHD" ölçeği kullanılmıştır. Elde edilen verilerin istatistiksel analizinde bağımsız gruplar için t testi kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda deney ve kontrol grubunda bulunan öğretmen adaylarının kaynaştırma eğitimine ilişkin ön test puanlarının istatistiksel olarak anlamlı farklılık göstermediği tespit edilmiştir (p>.05). Ön test puanları ile kıyaslandığı zaman hem deney hem de kontrol grubunda bulunan öğretmen adaylarının kaynaştırma eğitimine ilişkin puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık olduğu tespit edilmiştir (p<.05). Bunun yanında katılımcıların sadece son test puanları kıyaslandığı zaman, deney ve kontrol grubunda bulunan öğretmen adaylarının kaynaştırma eğitimine ilişkin son test puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmadığı belirlenmiştir (p>.05). Deney ve kontrol grubundan rastgele yöntemle seçilen 6'şar öğretmen adayıyla gerçekleştirilen mülakat sonucunda drama yöntemi ile özel eğitim dersi alan deney grubundaki öğretmen adaylarında drama yöntemi kullanılmasının öğrenmeyi daha ilgi çekici hale getirdiği tespit edilmiştir.