Abstract:
Kurumsal hedeflere ulaşma aşamasında faaliyetlerin ve süreçlerin verimliliği, etkinliğini ve yasal uyumunu sağlamada dünyada ve Türkiye'de kurumlar genelinde olduğu gibi bankacılığımızda da iç kontrol mekanizması her geçen gün daha fazla rol almaktadır. Türk bankacılığında iç kontrol birimleri Bankacılık Düzenleme ve Denetleme Kurumu tarafından kurulması zorunlu tutulmak suretiyle sürece katkıda bulunmaya başlamıştır. Siyasi krizlerin hem nedeni hem sonucu olma özelliğini beraberinde bulunduran bankacılık krizleri Türkiye'de 1990'lı yıllardan itibaren sıkça yaşanmıştır. Bunun bir sonucu olarak da iç kontrol birimleri Türk Bankacılık pratiğinde 2000'li yıllardan itibaren bir krizlerden çıkış imkanı ve krizlerin çıkışını önleme amaçlarıyla adeta bir kurtarıcı rolüyle kullanılmaya başlanmıştır. Çalışmanın birinci bölümünde; öncelikle yönetim kavramı, yönetim biliminin evrensel öğelerinden biri olan denetim, Türk kamu yönetiminde denetim ve Türk bankacılığında denetim birimi olan iç kontrol kavramları bankacılıkta iç kontrolün önemini artıran olaylar ve bu doğrultuda geliştirilen standartlar ele alınmıştır. Türk Bankacılık Sektöründe kurum içinde yerleşmeye başlayan iç kontrol kültürü ve kavramının içeriği, temel unsurları, bu kültürün oluşturulmasına yönelik önemli hususlar ele alınmıştır. İkinci bölümde ise, Bankacılığımız geleneksel yapısında iç kontrol, iç kontrol sisteminin uygulanması, iç kontrol sisteminin aktörleri, iç kontrol birimlerinin getirdikleri, iç kontrol sürecinde yaşanan sorunlar ve faaliyetlerinin genel çerçevesi de ikinci bölümde analiz edilmiştir. Çalışmanın üçüncü ve son bölümünde ise araştırmadan çıkarılan sonuçlar, genel değerlendirme analizi yapılarak geliştirilen öneriler ele alınmıştır.
